Sam pomysł na fabułę tej serii był całkiem niezły, niósł ze sobą spory potencjał na fajną, ciekawą przygodówkę. Pierwsze trzy odcinki może mnie nie powaliły, ale były obiecujące. Jednak szybko się rozczarowałam, szczególnie gdy akcja przeniosła się ze świata SAO do ALO. Nie podobał mi się szybki przeskok w czasie - po kilku odcinkach minęły dwa lata, w ciągu których Kirito z poziomu początkującego wskoczył na Bóg wie jak wysoki, a samego rozwoju jego umiejętności i postaci nie ukazano. Zamiast pokazać jak główny bohater przemierza kolejne piętra gry, skupiono się na wprowadzaniu pobocznych wątków, które być może i ukazywały funkcjonowanie świata SAO, ale w ogóle nie posuwały akcji do przodu. Do tego, im dalej w las, tym harem większy (na czele, którego stoi siostra/kuzynka!). Kirito - uroczy chłopiec, ale żeby się w nim zakochiwać po 5 minutach znajomości...Największe moje WTF dotyczy Yui - programu, który przyjął postać małej dziewczynki i łazi za dwójką głównych bohaterów, krzycząc do nich "mamusiu", "tatusiu". Yyyyy??? Najlepsze momenty z SAO to te, gdzie rozgrywały się walki między Kirito a bossami, ale było ich niestety za mało. Druga połowa, która rozgrywa się w ALO jest dość schematyczna, wiadomo jak wszystko się zakończy. Co do grafiki - kreska podobała mi się, całkiem przyjazna dla oka, ładne projekty żeńskich postaci, momentami pięknie ukazany fantastyczny świat SAO i ALO. Muzyka, która pojawiała się w tle wydarzeń też była całkiem niezła, choć opening i ending już mi się tak nie podobał. Podsumowując - duże rozczarowanie, daję 4/10. Drugiego sezonu na pewno nie obejrzę.