Nie znam gry, nie jestem więc ortodoksem. Nie wiem co było w tym serialu, ale pomimo raczej spokojnej narracji siedziałam cały czas spięta.
Dziewczynka wyjątkowa, Pedro Pascal hipnotyzujący. Mi najbardziej podobał się odcinek z Billem . Po pierwszych minutach odcinka spodziewałam się typowego twardziela, preppersa świetnie przygotowanego na "armagedon". W głębi duszy zazdrościłam mu zaradności i wiedzy, jak dać sobie radę w tak ekstremalnej sytuacji. A potem ta łagodność i nieśmiałość ... Nie powiem, nadal czuje pewnie dyskomfort podczas scen miłosnych dwóch mężczyzn, ale jest już łatwiej. Nigdy nie byłam homofobem, do miłości fizycznej dwóch kobiet popkultura nas przyzwyczajała całe dziesięciolecia, z męsko-męską tak nie było. Jestem z pokolenia które uczono, że chłopaki nie płaczą, jestem taki mężczyznami otoczona, dlatego z wielką ciekawością przyglądam się takim relacją. Moim zdaniem dobrze, że takie wątki pojawiają się w popularnych produkcjach, utwierdzają mnie w przekonaniu, że miłość jest miłością , niezależnie od konfiguracji płci, ras, religii.