Próbowałem oglądać Mandalorianina, ale po 3 odcinkach podziękowałem. Cała konstrukcja przyjęła formę absurdalnych questów – w grze komputerowej by to działało, ale patrząc biernie na ekran ciężko było zdjąć z czoła facepalm. Do tego główny bohater to był skończony dupek, którego nijak nie dało się polubić, a ciężko kiedy na ekranie podąża się za kimś, kogoś komu życzy się jedynie kulki w hełm. Plus poszczególne wydarzenia nie trzymały się zupełnie kupy – niby sci-fi, rozrywka itp., ale jakieś minimum konstrukcji świata czy postaci by się przydało. Przez to też zrezygnowałem z nawet próby podejścia do Boby Fetta.

Ocena 3 za wizualia.