Wiele osób osób mówi o tym, że jest to straszna amatorszczyzna, a aktorzy przekazują
emocje tak samo, jak statystyczny czwartoklasista przekazuje emocje "inwokując" piękną
poezję, której treści nauczył się "na kolanie", mówiąc tak szybko, że brakuje mu tchu, a
tym bardziej brakuje mu czasu.
Zastanawiając się nad tymi odcinkami można zauważyć, że czasami są fakty, które
mogą przydać się prostym ludziom (bo statystycznie tacy ludzie oglądają w dzisiejszych
czasach telewizję - czemu? zazwyczaj informacje są kłamstwem). Możecie mnie
zbesztać, ale statystycznie - to prawda. Sam znam wiele osób, które po prostu nie
oglądają telewizji.
Mam na myśli, w większości, przypadki wypowiedzi specjalistów, gdzie ktoś mówi o
czymś i wtrąca wiedzę specjalistyczną. Takie coś zostaje w głowie odbiorcy i może
kiedyś mu pomoże. To pierwsze, drugie dno tego serialu paradokumentalnego.
Reżyser Trudnych Spraw - Okił Khamidow, znany z takich produkcji jak Świat Według
Kiepskich, Fala Zbrodni czy Pierwsza Miłość, tylko w tych dwóch produkcjach akceptuje
amatorską grę "aktorską". W środowiskach osób znających się na rzeczy takie produkcje
to istna hiperbolizacja braku umiejętności niektórych reżyserów i, zapewne, świetna
zabawa podczas oglądania. Inne produkcje pokazują, że potrafi on wybrać te dobrze
zagrane ujęcia. Zapewne w TS (Trudnych Sprawach) i DJ (Dlaczego Ja?) do finalnej
produkcji idą te najgorsze (ale spełniające oczekiwania scenariusza) ujęcia.
Drugie drugie dno to chęć pokazania jak należy rozwiązywać problemy. Scenariusze
powstają zapewne z pomocą doświadczonych psychologów i psychiatrów, którzy podają
najlepsze, z ich punktu widzenia, rozwiązania. Dlatego każdy odcinek kończy się dobrze.
O co chodzi? Jeśli ktoś z naszej rodziny zażywałby narkotyki, to czy większość z nas
zostawiła by go na pastwę losu? Zapewne nie.
W serialu taka sprawa zostałaby zapewne rozwiązana poprzez wyprowadzenie się
domowników (np. chyba odcinek 61, wszystkich pozywająca do sądu Paulina).
Kilka lat temu, kiedy byłem jeszcze w gimnazjum, pamiętam spotkanie wszystkich n-tych
klas na sali gimnastycznej, gdzie dowiedzieliśmy się, że jeśli ktoś z naszej rodziny
zażywa używek, to nie możemy go wiecznie podtrzymywać, bo wtedy będzie tej osobie
zbyt wygodnie się żyło.
Celem serialu jest pokazanie potencjalnych rozwiązań wielu polskich rodzin, które
popełniają błędy i zakodowanie ich w głowie odbiorcy.
Pamiętajcie, że Khamidow to ambitny reżyser, jak każdy, chcący zostawić coś
oryginalnego i pionierskiego po sobie. Nie wiem czy jest pierwszy w tym, co robi (ale jest
taka szansa - jest Rosjaninem). Nie traktujcie jego produkcji tylko dosłownie i
powierzchownie. :)

Jeśli się mylę, to z przyjemnością przeczytam wyjaśnienie dlaczego.