Najmłodszy z braci grał chyba najlepiej, był naturalny i jak na siedmiolatka walił niezłymi tekstami. Sam serial zaś trochę nierówny, ale klimat jego rzeczywiście wiele nadrabia.

Najbardziej sztuczną postacią była Jolka, przyjaciółka Kaśki.

Jak na polskie realia tego okresu nie było aż tak źle z tą grą, jak by nie patrzeć amatorów. Gorzej z tymi dialogami (poprawność aż boli...) i z kulejącym scenariuszem. Czyli - klasyka.