Niestety, ale serial nie ma tej boskiej iskry, jaką mają Wikingowie. Nie rozpala go pasja tworzenia, co najwyżej płaska nonszalancja i brak wyobraźni. Migotanie bursztynka w rękojeści miecza to za mało. Widzę w komentarzach, że mocno podnieca Was realizm obrazu. Tymczasem Brida buja się na ekranie w stroju podhalańskim. Czy to jest wystarczająco realistyczne? Przypominam, że wierność historyczna jest tak naprawdę mało istotna podczas kreowania tego typu dzieł. Spójność z opisanymi przez historyków faktami nie stanowi o wartości danego dzieła. Twórca kreując dzieło winien robić zeza, patrzeć surrealistycznie, a nawet, tak jak kubiści, twór niech będzie miękką gliną, którą można do woli przeobrażać. Niech będzie "ready-mades", z którym można coś zrobić, a potem zrobić coś jeszcze innego. Niech to się nie sprowadza tylko do bezmyślnego przeniesienia historii na obraz, niech to będzie kolaż, a nie kserokopia. Czego nie ma Upadek, a co mają Wikingowie? Po pierwsze nie mają Lagherty, ich kobiety są brzydkie jak pochmurne noce. W ogóle nie mają dobrych postaci, a te które są, miotają się w bezsilności, załamując ręce nad własną jednowymiarowością. Dialogi są prostackie do bólu, albo chwalą w nich pana, albo chcą uciąć komuś jaja. I nie mają Wardruny, a muzyka, która pobrzmiewa w tle, jest tylko tłem i niczym więcej. Nie jest w stanie zbudować głębi danej sceny ani złapać za gardło. Jednakże z każdym kolejnym sezonem jest lepiej, ale na więcej niż 5/10 nie zasłużył.