+ Oprawa audiowizualna.

Pierwszy sezon był nijaki, bezbarwny, brakowało mu klimatu i własnego stylu. W tym sezonie coś takiego powoli zaczyna się rodzić. Wygląda też bardzo ładnie i widać włożone pieniądze. Lokacje takie jak Eregion, Mordor czy przede wszystkim Khazad-Dum wyglądają dużo lepiej i ładniej. Ogromna poprawa w oświetleniu. Pierwszy sezon był jaskrawy, kontrastowy, sztuczny i "cyfrowy". Źle oświetlony, prześwietlony wręcz, z dziwnym nasyceniem kolorów. Tutaj to wygląda o niebo lepiej i ogląda się w końcu dobrze, przyjemnie.

Muzyka jest bardziej zróżnicowana. Nie dało się wytrzymać powtarzającego się tego samego motywu Galadrieli w kółko, podobnie z orkami, w pierwszym sezonie. Tu jest dużo lepiej. Najbardziej podoba mi się motyw przy wykuwaniu pierścieni (zaśpiewany poemat o pierścieniach, który pojawił się na koniec poprzedniego sezonu). Oczywiście bez podjazdu do Władcy Pierścieni, ale na duży plus w stosunku do pierwszego sezonu.

Zarówno muzyka jak i wizualne aspekty odcinków 1-3 drugiego sezonu prezentują się według mnie lepiej niż w Hobbicie.

+ Klimat.

Pojawiło już się wyżej, ale to należy podkreślić. Pierwszy sezon nie miał JAKIEGOKOLWIEK klimatu. Powtarzające się kilka motywów muzycznych do znudzenia przy konkretnych postaciach. Przejaskrawione, przekontrastowane, prześwietlone ujęcia, z bardzo przeciętną pracą kamery, średnimi kostiumami, drogimi, ale nieprzemyślanymi aranżacjami wnętrz czy lokacji, słabym oświetleniem, fatalną grą aktorską i dialogami. Pierwszy sezon był totalnie NIJAKI. Jako wielki fan książek uważam, że prawdziwego klimatu nie da się 1:1 przenieść na ekran, ale trylogia Jacksona oddaje mocno ducha książek i klimat w niej zawarty jest potężny. Oglądając Pierścienie Władzy ciągle łapię się na tym, że coś mi się zaczyna podobać, ale kręcę nosem, bo nie ma tego klimatu z trylogii PJ, a co dopiero z książek. Ale pomału ten klimat zaczyna się budować i mam nadzieję, że nie zejdą z tej drogi i zbudują swój własny styl. Zapewne będzie mocno odbiegał od książek czy WP, ale niech on będzie jakiś, jakikolwiek. Niech zaistnieje. A na to zaczyna być szansa, bo to się pojawia.

+ CGI i efekty specjalne.

Twórcy zrobili coś świetnego i zdecydowali się zmienić wygląd wargów, teraz wargowie wyglądają o niebo lepiej niż te pokraki z pierwszego sezonu, które jedyne co wzbudzały to ciary żenady i ewentualnie śmiech. Dalej nie jest to ideał, ale wygląd akceptowalny jak najbardziej. To samo tyczy się trolla, który zrobił wrażenie i moim zdaniem wyglądał lepiej niż te z Hobbita. Mroźny troll z pierwszego sezonu sprawił, że miałem ochotę wyłączyć serial, choć dopiero się zaczął. Orki też wyglądają dużo lepiej i ciekawiej, również naturalniej. Cała reszta CGI i efektów specjalnych wygląda dobrze, nie ma się do czego przyczepić.

+ Ucięcie nieciekawych wątków.

Harfootowie - mimo, że całkiem ładne charakteryzacje i scenografie, to tylko mnie usypiali w pierwszym sezonie. Umniejszenie roli Galadrieli i jej nieinteresującej historii również zrobiło serialowi na dobre. Generalnie to, co nudziło w pierwszym sezonie, w tym jest albo zmienione, albo tego jest mniej, albo nie ma wcale. I to na plus.

+ Brak idiotycznych i żenujących scen. (chociaż coś tam będzie w minusach)

Pierwszy sezon i Galadriela z bratem w Valinorze. Mija parę minut i sekwencja coraz to głupszych scen i dialogów w walce z mroźnym trollem w jaskini. Serial nie trwał 30 minut, a ja już wiedziałem, że to będzie porażka i miałem dreszcze żenady na ciele. Naprawdę polecam zobaczyć walkę z tym trollem jeszcze raz, by sobie przypomnieć jak straszne tam było CGI, choreografia walki, zaprezentowanie Galadrieli i generalnie wszystko, łącznie z efektami specjalnymi i dźwiękiem. To wyglądało jak kino klasy C z budżetem kina B.

W tych trzech odcinkach takich scen niemal nie ma. Wpadki zdarzały się nawet Władcy Pierścieni, ale pierwszy sezon Pierścieni Władzy to była cała kompilacja beznadziejnych i żenujących scen. Ten sezon póki co trzyma poziom i tak potwornie słabych scen, które też nałogowo trafiają się np. Wiedźminowi, nie uświadczymy.

+ Coraz mniejsza ilość głupkowatych postaci.

Galadriela w tym sezonie nie wydaje się już być główną postacią, jej rola jest umniejszona (a wręcz zdegradowana dosłownie przez Gil-Galada, gdy Eldrondowi przypada dowództwo nad wyprawą, a nie jej) i ona sama wypowiada już mniej władczo-górnolotnych zdań, które bardzo irytowały. Jest bardziej stonowana, jej relacja z Elrondem zaczęła być czymś, co zainteresowało, a noszenie pierścienia nadaje klasy i władzy, która powinna ją cechować bardziej od piruetów z mieczem.

Podobnie jest z Isildurem i tym jego czarnoskórym przyjacielem z Numenoru. W pierwszym sezonie było to takie dziecinne, głupie, mnie denerwowało i wybijało z immersji obcowania ze światem Tolkiena. Wyobrażam sobie, że nawet nastolatkowie, szczególnie Dunedainowie, są w tym świecie bardziej poważni, dojrzali, mężni. Isildur w tym sezonie oraz jego przyjaciel na plus.

Również Nori i jej przyjaciółka trochę mnie drażniły w pierwszym sezonie, a tutaj relacja z Istarim jest naprawdę interesująca i przemyślana. Czuć tę chemię i rozwijającą się relację, przypominają się sceny Gandalfa z hobbitami i chociaż ten wątek jest wymyślony, to mógłby się on wydarzyć w tym świecie, a że jest przyjemny, to na plus.

Generalnie każda postać w jakiś sposób wydaje się odgrywać swoją rolę lepiej i bardziej świadomie. W pierwszym sezonie miałem wrażenie, że to przypadkowi aktorzy, którzy czytają i grają obcy im scenariusz, nie wkładają w to serca i nie rozumieją co właśnie się dzieje na planie. Tutaj ten dysonans jest dużo mniejszy, zaczynam się przyzwyczajać do bohaterów, zaczynają być bardziej wyraziści, robią mniej głupot i to jest na duży plus.

+ Zgodność z książkami.

Jestem w szoku, że to piszę, ale tak, póki co zgodność z książkami jest na poziomie powyżej oczekiwań. Spodziewałem się kazusu Wiedźmina, który po pierwszym sezonie poszedł jeszcze dalej w swoje pomysły i zaczął tak naprawdę tworzyć odrębną od książek historię.

Tutaj mamy sytuację, w której trzeba coś zrozumieć. Przede wszystkim serial opisuje wydarzenia zapisane przede wszystkim w Silmarillionie, do którego nie ma praw, więc musi się opierać na dodatkach z Powrotu Króla, a to jest ograniczenie. Kolejna sprawa jest taka, że Silmarillion jest trudny do zekranizowania. 99.9% dialogów trzeba wymyślić samemu, a Silmarillion jest tak stworzony i napisany, że przypomina kronikę, w dodatku skaczącą po kilkadziesiąt czy kilkaset lat na osi czasu, co bardzo utrudnia sprawę. Myślę, że serial mógłby wyglądać w ten sposób, że co kilkanaście czy co kilkadziesiąt minut mielibyśmy inne miejsce, inny rok, podany widocznie na ekranie i opisaną historię Śródziemia. Byłoby to trudne, ale twórcy zdecydowali się na bardziej wartką akcję, więc trzeba mieć na uwadze, że są pomieszane wydarzenia chronologicznie. Wydarzenia, które mogły się dziać na przestrzeni nawet kilku tysięcy lat są ukazane mniej więcej jednym ciągiem i inaczej się to nie dało zrobić jeśli serial miał być nakręcony w formie podobnej do Władcy Pierścieni czy Hobbita.

Jednak zgodność z książkami zaczyna wyglądać dużo lepiej niż się zapowiadało po pierwszym sezonie:

- Trzy Pierścienie są u odpowiednich osób. U Cirdana, Gil-Galada i Galadrieli, jak w książkach.

Fakt, że powinny powstać później i stworzył je sam Celebrimbor, ale to już błąd pierwszego sezonu, a oceniam drugi.

- Sauron, pod postacią Annatara, zwiódł Celebrimbora i wspólnie tworzą dziewięć pierścieni dla ludzi i siedem dla krasnoludów.

- Jednocześnie Sauron jest w trakcie odbudowywania swojej potęgi, aby zasiąść na tronie w Barad-Dur.

- Ar Pharazon został królem Numenoru.

- Serial też pokaże zniszczenie Eregionu, co było na zwiastunach.

To są takie podstawy, które nie mogły być złamane i nie zostały. Zobaczymy jak z resztą. Na pewno kilka wątków zostanie dodanych, inne zmienione, nie wierzę, że będzie idealnie. Ale miało być tragicznie, a jest OK.

+ Serial jest zwyczajnie interesujący.

Na pierwszym sezonie zasypiałem. Na żaden odcinek nie czekałem. Oglądałem każdy kolejny odcinek, bo najgorszym serialem na świecie nie był, a jestem wielkim fanem i sam fakt, że to związane z Tolkienem, sprawiało, że obejrzeć chciałem. Ale nie porwał mnie jakikolwiek wątek. Ani Harfootowie, ani Nieznajomy, ani Numenor, ani Isildur, ani Galadriela, ani elfowie i ich problem, ani krasnoludowie i Khazad-Dum, mithril i co tam jeszcze się działo, nie porwali mnie orkowie ani dosłownie nic. Serio, żaden wątek mnie nie zaciekawił. Niektóre były ok, inne były takie, że sobie myślałem "ciekawe jak to poprowadzą" i niewiele więcej.

Tymczasem ten sezon naprawdę mnie zaciekawił. Obejrzałem trzy odcinki jeden po drugim i gdyby już całkowicie odciąć się od tego, że to jest na bazie Tolkiena, to jest świetny serial w drugim sezonie do tej pory.

Mordor jest mroczny, orkowie wyglądają "dobrze", Helbrand w Mordorze był czymś ciekawym, Adar podoba mi się bardziej niż w poprzednim sezonie. Jest to coś, czego nie było w książkach, ale co pasuje do świata Tolkiena. Sauron wiele razy odradzał się, a jego moc wracała. To może ukazywać jeden z jego powrotów i niech tak będzie, jest to całkiem ciekawe i dobrze się ogląda. Ujawienie się Annatara było naprawdę mocne i wiarygodne, ja to kupiłem i mi się podoba. Intrygi Saurona w tym sezonie oddają jego charakter, współpraca z Celebrimborem ciekawa, jest chemia między nimi. Jest też chemia między hobbitkami i Istarim. Jeśli to jest Gandalf, będzie to jakiś tam sposób na ukazanie skąd się wzięła jego sympatia do hobbitów, mimo że oczywiście niezgodna z książkami. Ale to jest serial, jest na to czas, więc dlaczego by nie. Tu nie trzeba ucinać jak w trylogii, a wręcz trzeba nieco lać wody i jeśli jest to nudne, to na minus, a jeśli jest to ciekawe, to na plus. W tym przypadku na plus. Chociaż ciekawi mnie ta podróż na wschód do Rhun i czy przypadkiem Nieznajomy nie okaże się Sarumanem albo jednym z Błękitnych.
Wątki elfów z ich pierścieniami, małe konflikty, dylematy co z nimi zrobić. To wszystko trzyma poziom i jest interesujące. Oby tak dalej w kolejnych odcinkach.

+ Serial sprawniej opisuje historię.

Pierwszy sezon był bardziej chaotyczny. Mimo, iż znam uniwersum z książek czy trylogii, nie potrafiłem się momentami połapać o co chodzi, a moi znajomi, którzy znają tylko filmy WP, kompletnie nie wiedzieli o co chodzi w serialu. Tutaj jest o niebo lepiej. Na pewno pomaga też to, że postaci znamy z pierwszego sezonu, ale sam scenariusz jest napisany sprawniej. Podoba mi się też to, że postaci nie teleportują się jak w pierwszym sezonie i bardziej czuć odległości świata, choć dalej jest to na średnim poziomie.


- Z minusów na pewno kilka głupot, które też się pojawiły. Idiotyczna jest scena z Sauronem, który po "śmierci" od orków i Adara odradza się jak jakiś Venom. Nie podobało mi się to, sztucznie to wyglądało. Już nie mówię o tym, gdy jako ta maź przedostaje się na śnieg i w jakiś pokraczny sposób przemieszcza, nawet wywala się na ziemię. Najsłabsza scena do tej pory. Ci jeźdźcy z Rhun w maskach też nie pasują mi do klimatu Śródziemia i mocno wybijają z immersji. Bardziej czułem klimat Star Wars niż Tolkiena.

- Gra aktorska. Niektórzy grają świetnie lub bardzo dobrze, inni mocno przeciętnie lub słabo. Mnie to dziwi, że Galadriela gra moim zdaniem fatalnie i jej gra aktorska jest fatalna, a to jedna z głównych (na szczęście w tym sezonie póki co już nie) postaci. Mimo wszystko jest lepiej, ale wciąż gra aktorska mogłaby być lepsza.

- DIALOGI. To jest największy minus tego serialu i taki rzutujący chyba najmocniej na ocenę tego sezonu do tej pory. Dialogi są straszne. Kompletnie nie oddają klimatu Tolkiena. Grafomańskie, dziwne, wręcz żenujące momentami dialogi między elfami ukazują jak ciężko jest twórcom odtworzyć Silmarillion, w którym niemal nie ma dialogów i trzeba je napisać samemu. Dialogi to rzecz najsłabsza, która nie wychodzi szczególnie w scenach elfów.

No i chyba tyle. Oczywiście w ogólnej ocenie serial ma mniej plusów, a więcej minusów, ale porównuję tutaj sezon 2 do sezonu 1 i póki co jednak górują zdecydowanie plusy. Serial jest dużo lepszy w tych 1-3 odcinkach, mam nadzieję, że to się nie zmieni.