Zasadniczo widzowie tego serialu podzielą się na dwie grupy.
Pierwsza, która będzie oceniać przez pryzmat filmów i druga, która filmów zapewne nie zna, ale oddzieli to grubą krechą.

Wybór Jenny Ortgei do roli Wednesday nie każdemu może przypaść do gustu. Fakt- jej spojrzenie ma w sobie to coś, co przykuwa do ekranu, choć jak na Addamsówne ma "zbyt ładną buzię" jak napisał ktoś w necie. Rzecz w tym, ze ona kradnie cały serial i każdą scenę w której się pojawia- niestety reszta aktorów nie dotrzymuje jej kroku. Czy to wina castingów, czy scenariusza, czy wypadkowa obu.

No dobra, a sama intryga? Nie urywa głowy jak gilotyna, ale mnie wciągnęło, jak Rączka zwłoki do trumny. Rzecz jasna sporo minut poświęcono na wątki szkolno-miłosno-rywalizacyjne, ale bez przesady. Ot, taki przerwynik od śledztwa prowadzonego przez młodą Addamsówne. Choć i tutaj pojawiają się mocno naciągane fragmenty i "oczywistości". Sam finał też pozostawia poczucie niedosytu, co stwierdza sama bahoterka- jakby burząc czwartą ścianę. Mamy komplet odcinków i całość obejrzana w dwa weekendowe popołudnia. Rozdrabnianie na cotygodniowe wrzutki byłoby tu bez sensu.

Więc o co mi chodzi z tytułem? Pamiętacie drugi film? Próby pozbycia się dziecka? Takich scen brakuje w filmie- takiego czarnego, mrocznego humoru- takowe lokacje to nie to samo.
W tym względzie twórcy poszli w lżejszy klimat i to chyba dla wielu główny zarzut ku tej produkcji.
Jak powiedziała sama Wednesday: "Nawet nie postarali się o prawdziwą świńską krew. To tylko farba"