Po 7 odcinku można już wydedukować rozwiązania wątków. W serialu są 3 płaszczyzny, a nie żadne równoległe linie czasowe, jak twierdzą niektórzy forumowicze. Nota bene majstrowanie z czasem uważam za zabieg głupawy i świadczący o braku pomysłów ze strony twórców.
Pierwszą płaszczyznę stanowi zarząd. Cele zarządu zostały wyjaśnione przez Charlotte w rozmowie z Teresą. Zarząd ma gdzieś cały park hosty i turystów. Park nie ma służyć rozrywce, a w każdym razie nie jest to jego celem. Park jest poligonem doświadczalnym do rozwoju technologii. Niejako na marginesie poszczególnych serialowych wątków i dialogów pojawia się kwestia ochrony własności intelektualnej jako podstawowe zadanie pracowników. Rozwijana technologia nie odnosi się do spraw biomechanicznych ale do tego co jest kwintesencją serialu czyli sztucznej inteligencji. To jest cel biznesowy korporacji. Park być może stanowi też cenę którą trzeba płacić szalonemu geniuszowi udającemu boga czyli dr Fordowi, aby ten godził się dalej pracować.
Tu przechodzimy do drugiej płaszczyzny czyli wątku dr Ford, Arnold i Man in Black. Jest chyba jasne, że Arnold to android Bernard. Już w 1 odcinku Abernathy, mówiąc o stwórcy zwraca się do obu tzn. Forda i Bernarda, którzy zresztą porozumiewawczo na siebie spoglądają. Nie jest jasne czy Arnold stał się androidem na własne życzenie, czy to był prezent od Forda. W każdym razie to najdoskonalszy android bo obdarzony ogromną wiedzą, władzą i do tego nieśmiertelny. Ford nie jest androidem bo po pierwsze jest stary, a po drugie ma do dyspozycji realne androidy – prezent od Arnolda, które mają mu przypominać dzieciństwo. Gdyby był androidem można by to wszystko wgrać w jego „głowie” Man in Black to też człowiek nie tylko dlatego, że nie ginie, choć do niego strzelają, ale także zostaje przecież rozpoznany jako postać z prawdziwego życia przez innego gościa parku. MiB jest bogaczem szukającym tego czego szukają wszyscy bogacze czyli nieśmiertelności. Labirynt jest źródłem poznania prawdy, czyli tego jako zachować świadomość w ciele androida. Wiele wyjaśnia znakomita scena i jedyna zresztą jak do tej pory ze wspólnym udziałem Hopkinsa i Harrisa. Dr Ford się boi MiB choć nie może nić zrobić bo ten przecież sam zainwestował w park. Być może jest on powiązany z korporacją choć z pewnością nie interesują go cele biznesowe, lecz egzystencjalne.
Płaszczyzna trzecia to cała reszta wątków indywidualnych, związany z budzeniem się świadomości androidów. Te wątki będą zaczynem fabuły w kolejnych sezonach.
Jest oczywiste, że za budzeniem się androidów stoi Bernard/Arnold. Jest taka scena na koniec 1 odcinka, w którym szepce coś na ucho odstawianemu do magazynu Abernathiemu. Być może to obietnica że go uruchomi ponownie, a być może tłumaczy mu, że popełnił błąd. Może też chodzi o to, że androidy generalnie są potężniejsze od ludzi, co zostało wprost powiedziane, ale póki co nie mogą się zdradzać bo wówczas ludzie mogą ich jeszcze wyłączyć. Aby osiągnąć maksimum potęgi trzeba być świadomym androidem, ale nikt nie może o tym wiedzieć. Dlatego Bernard rozmawia z Dolores żądając od niej aby nikomu o tym nie mówiła. Dolores to zresztą może być kobieta zrobiona na wzór i podobieństwo jego prawdziwej żony, która zapewne zmarła po śmierci jego synka. Wiele razy mowa jest o tym, że życie Arnolda naznaczone było cierpieniem. Jest powiedziane zresztą, że Dolores jest najstarszym hostem, a jednocześnie że Bernard był w parku od zawsze.
Do buntu maszyn nie dojdzie - to zbyt banalne. Moim zdaniem Bernad zabije MiB bo nie może mieć konkurencji i sam przejmie władzę. Być może zarząd korpo zostanie podmieniony na androidy.
Ten serial jest w istocie przerażający tyle że tu nie chodzi o kościotrupy, zabijanie itp. Tu chodzi o kontrolę umysłu. Każdy może się zastanawiać, czy nie jest androidem lub czy ktoś nie kontroluje naszych myśli. To taki matrix ale znacznie bardziej osobisty i rozbudowany psychologicznie.