Geralt (Michał Żebrowski) jest Wiedźminem, czyli specjalnie zmutowanym człowiekiem, który żyje, aby bronić ludzi przed potworami. Wychował się w Kaer Morhen, gdzie szkolił się do swojego fachu. Nie jest on zwykłym Wiedźminem, ponieważ potrafi kochać, czego przykładem jest jego romans z Yennefer (Grażyna Wolszczak). Podczas swojej wędrówki po świecie spotyka najlepszego przyjaciela, wędrownego barda i poetę, Jaskra (Zbigniew Zamachowski). Wędrując, co raz bardziej przekonuje się o tym, że ludzie są źli. Przełom w jego życiu następuje, gdy gości na dworze królowej Cintry, Calanthe (Ewa Wiśniewska). Tam wykorzystuje przysługujące mu prawo niespodzianki w zamian za pomoc rodzinie królewskiej. Po paru latach odnajduje swoje dziecko-niespodziankę, czyli Ciri (Marta Bitner). To ona i miłość do niej sprawia, że Geralt dochodzi do wniosku, że jest człowiekiem a nie Wiedźminem.

Geralt z Ryvii (Michał Żebrowski) to wiedźmin, który przez skomplikowany proces przemian i mutacji został przygotowany do zabijania potworów zagrażających ludziom – potworów motywowanych żądzą zabijania, bądź magią. Przeciwnicy wiedźminów to strzygi, wilkołaki, wampiry, bazyliszki i inne stwory. Geralt po eksperymentach z mutacjami, zamiast stać się maszyną do zabijania potworów, okazuje się wrażliwy na krzywdę. Jak normalny człowiek czuje, kocha, cierpi, staje w obronie pokrzywdzonych... Jest to przyczyna jego wewnętrznego konfliktu. Inni wiedźmini go nie akceptują, a ludzie zwyczajnie się boją.