zgadzam sie

dokładnie to kompletna klapa, nie rozumiem dlaczego to niby ma być serial komediowy, nie przypominam sobie żeby mnie rozbawił

Jeden z najgorszych sitcomowych seriali wszechczasów.
Przesłanie: bycie ćwokiem z amerykańskiego przedmieścia jest OK.
Bohater zbiorowy: patologiczna rodzina, niewiele lepsza od white trash, żyjąca w domu, w którym brakuje tylko kolekcji puszek po piwie na meblościance.
Źródłem humoru w zamyśle scenarzystów mają być chore relacje między ordynarnym do bólu dziadem, jego żoną, stereotypową teściową i ich synami, z których jeden mieszka z nimi, a drugi, ten tytułowy Raymond, żonaty i dzieciaty - po drugiej stronie ulicy.
Główny bohater to młody-stary, łażący wiecznie w kraciastej koszuli i w wymemłanym podkoszulku, tłamszący psychicznie (do spółki ze swoją matką) żonę, olewający notorycznie dzieci, któremu nigdy nic się nie chce i którego świat zredukowany jest do kanałów sportowych w tv. Jest dziennikarzem sportowym, ale ma problemy z poprawną wypowiedzią w mowie i na piśmie, a całe spektrum emocji wyraża zwykle rozdziawiając gębę.

Nie, ten serial to nie satyra. To afirmacja. Oglądając seriale takie jak ten, ma się wrażenie, że powstały głównie po to, by przeciętnego Amerykanina utwierdzać w przekonaniu, że nie musi nic zmieniać w swoim życiu i do niczego dążyć, że nie powinien złazić z kanapy, że może być ostatnim lujem, a i tak może mieć za żonę fajną kobietę, która będzie prała jego brudne gacie, rodziła mu dzieci (nie martw się, koleś, nie będziesz musiał palcem kiwnąć przy ich wychowaniu), gotowała i zawsze była chętna.

Jedno trzeba Raymondowi oddać- nie zdążył się jeszcze zapaść hamburgerami i hotdogami, tak jak bohaterowie bardzo podobnych pod względem poziomu i przesłania 'Diabli nadali' i 'Jim wie lepiej'

ależ pogarda, najśmieszniejse jest to polski buraku, że Polacy są tacy sami, są tylko przekonani o swojej wyższosci, przeczytaj swój post jeszcze raz i spójrz na polskich ćwoków z przedmieścia, i nie uczy przecietnego amerykanina, a przecietnego faceta, nie oszukuj sie, spójż na , ojca, dziadka, wujka itd

Popieram w stu procentach. Ten serial to idealne odzwierciedlenie życia co drugiego Polaka, jednak z tą różnicą, że serial wywołuje uśmiech na twarzy, a egzystencja tego Polaka przyprawia o mdłości i zażenowanie. Jak powiedziałaś, tekst wolczyj jest idealnym tego przykładem. Zrzędliwość, wiecznie niezadowolenie i marudzenie.

moim zdaniem nie zrozumieliście recenzji wolczyj. Czy on/ona gdzieś pisał, że Polacy są lepsi ? Oczywiście, że nasi rodacy są tak samo prymitywni. Nie o to chodzi. Serial jest kręcony w USA i ma za przedmiot rodzinę amerykańską stąd zapewne nawiązanie do "amerykańskiego" a nie polskiego "ćwoka". Natomiast nie zmienia to faktu, że moim zdaniem jest dokałdnie tak jak wolczyj pisze. Serial "śmieszy" pokazując w przerysowany (niewiele) sposób tzw. przeciętną rodzinę (wszystko jedno jakiej narodowości i w jakim kraju) kultury Zachodu. Dzięki temu każdy prymityw może się poczuć, ok, serial mówi: patrz, to nie prawda że Twoje życie jest marne, jest NORMALNE, jesteś nudnym kretynem który ogląda tylko eurosport, nie chodzi do teatru i do kina na ambitne filmy, a na przyjęciu bez przerwy marudzi że nie ma chamburgerów, ? to nic, to nawet lepiej, zobacz jak można żyć wspaniale mimo tego. Kto tu jest zrzędliwy ? Mnie tak jak wolczyj obrzydza ten serial z powodów wskazanych, w ogóle nie jest śmieszny. Oczywiście o gustach się nie dyskutuje więc się nie dogadamy. Bo choć nie jestem zrzędliwy, lubię kilka komediowych sitcomów to jednak za każdym razem jak trafiam na "Raymonda" to żałuję że nie da się wskoczyć do TV i dać mu w mordę heh. Okropna produkcja.

no gość z pewnością ogląda eurosport skoro to ta amerykańska rodzina :P. To że film z założenia pokazuje amerykańską rodzinę nie oznacza że do amerykanów musi się ograniczać. Kolega "wolczyj " tak do obrzydzenia wałkował temat amerykanów że można było odnieść wrażenie że nie do końca rozumie przekaz serialu. Pamiętajmy również że serial nie powstał wyłącznie w myślą o rynku amerykańskim. Co złego jest w kolekcji puszek na meblościance ?:D objaw patologicznej rodziny zaiste, diagnoza chyba lekarza co więcej lekarza po studiach.:D Nie lubię przesady w żadną stronę i w moim odczuciu kolegę poniosło... chciał dostrzec w tym serialu więcej wad niż w rzeczywistości jest.

Co więcej nie nazwałbym tego recenzją, raczej rozbuchaną opinią, BARDZO subiektywną, mało merytoryczną. Merytorycznie to jedynie kolega zauważył że to sitcom, pisząc w jego stylu.

No nie a świat według kiepskich dostał 8 :))

Heretyk...

Aż bym Cię uściskał za tę recenzję wolczyj. Lepiej bym tego nie ujął :) I podobnie oceniam Diabli nadali i Jim wie lepiej. Wszystko oparte na schemacie męża prymitywa i dziadoka, który koniec końców zawsze okazuje się mieć w sobie coś "magicznego", za co kocha go jego piękna żona. Trzy seriale, które wywołują u mnie poczucie złości jeśli niechcący trafię na któryś przełączając kanały. Cała Twoja recenzja słuszna, nie będę dalej pisał bo bym się powtarzał.

Mam nadzieję że stóp mu nie wycałujesz :P

Jak widzę Reymonda albo ROSEANNE to od razu zmieniam kanał.