wiecznie czymś przejęta pani Schroder - od początku ten sam zmartwiony wyraz twarz, ciągłe klepanie banałow wystraszonym piskliwym głosem, z czasem robi sie tak denerwująca że po kilku odcinakch zacząłem przewijać sceny z nią, zresztą i tak nic nie wnosiły a były przewidywalne

L. Danzier - miała zagrać pustą idiotke i niby sie udało ale wyszło aż komicznie i głupio

agent tropiący prohibicje - kompletne drewno, ten sam sztywny i zacięty wyraz twarzy od początku do końca

lokaj Thompsona - niezaradny i smieszny guzdrała - ale po jakims czasie przestaje byc smieszny a zaczyna byc denerwujący

słabe role, ich słabość może tez wynikać przez ograniczenie scenriuszem - wiekszosc postaci w tym filmie po prostu jest cholernie nieciekawa, nudne dialogi i przecietna realizacja też robią swoje

aktorstwo przed kompletną ruiną ratują postacie Thompsona i Darmodiego - dobre, szczegolnie Darmody, Puscemi po jakims czasie zaczyna sie robic schematyczny ale nie jest źle - do roli Anthonego Soprano zagranego przez Gandolfieniego to jednak kompletnie sie nie umywa
postacie włoskich mafiosów moglyby być ciekawe ale są jedynie wątkiem pobocznym - mometami mocno

film można skwitować: przecietniactwo zrobione z dużym polotem