Stare uniwersum, nowe podejście. Odważna decyzja, jednak czy aby na pewno udana?

Gra emanuje klimatem serii, jednak w znacznie mniejszym stopniu. Chociaż pojawia się w niej pełno starych znajomych postaci, przez postawienie na widok z góry, są one ledwo zauważalne. Nie uświadczymy tu też normalnych przerywników filmowych, co jeszcze bardziej pomniejsza więź pomiędzy graczem a bohaterami. A tych jest aż dwóch. W tym debiutujący Waśń/Strife. I mimo, iż pojawił się już w 3 części, był tam zaledwie postacią trzeciego planu, która w dodatku ujawnia się pod koniec. Tym bardziej jest to krzywdzące.

Produkcja cierpi na sporo pomniejszych błędów, które potrafią mocno uprzykrzyć rozgrywkę. Brak regulacji kamery, która znacznie oddalona, utrudnia celowanie. W wielu przypadkach bliższe obiekty przysłaniają widok, ukrywając nie tylko naszą postać, ale także przeciwników i znajdźki. Wielokrotnie także postać potrafi przyciąć się i zawisnąć na podłożu i na obrzeżach map.

Pod względem merytorycznym, gra trzyma poziom. Lokacje, jak również przeciwnicy mają ten charakterystyczny pazur i nie do końca poważny wygląd, niesamowicie przyjemny dla oka. Osobiście dodałbym do tytuły numerek "1,5" i przywrócił kamerę TPP.

Zakładam, że jest to pewien eksperyment, chęć przytoczenia pewnych wydarzeń, które są istotne dla fabuły, jednak nie nadałyby się na materiał do głównej odsłony serii. Jako wieloletni fan, z przyjemnością oglądam kolejne przygody ulubionych bohaterów. Mimo to ubolewam nad niedociągnięciami i liczę na szybką rehabilitację przy wielkiej czwartej odsłonie.