Po ograniu dema Wrath: Aeon Of Ruin natknąłem się na nazwę Ion Fury, ktoś zachwalał, że lepsze niż Wrath, no więc sprawdziłem i nieszczególnie jestem zachwycony.

Plusy:
+ ładna główna bohaterka - szkoda, że taka pikselowata, bo byłaby jeszcze ładniejsza
+ niskie wymagania sprzętowe - to niesamowite, że jeszcze ktoś robi gry, które chodzą na starych szrotach. Nieraz przeglądam nowe gry i wydawało by się po grafice, że gra pójdzie na każdym kompie, a potem patrzę w wymagania, a tam kosmos... Szczególnie zawiedziony jestem, że nowa gra TMNT, pikselowa w stylu starych chodzonych bijatyk nie poszła mi.
+ bronie - nie za dużo, ale ciekawe i każda przydatna, szczególnie jak amunicji brakuje do tych lepszych
+ małe szczegóły takie jak kupowanie napojów z maszyn, włączanie i wyłączanie świateł, dokańczanie pozostawionych posiłków i inne

Minusy:
- postać się ślizga - we Wrath to było chyba bardziej wkurzające
- przy przypisywaniu klawiszy, te same klawisze nie znikają w innych przypisach automatycznie, trzeba je ręcznie zmienić
- chodzenie po drabinach - jak zwykle i weź tu bez spadnięcia zejdź po drabinie, kombinatoryka
- autozapis zapisuje się na normalnym zapisie - dziwne to było
- poziom trudności - w sumie nie było tak źle, ale bossowie na normalnym poziomie trudności byli przesadzeni
- nieraz nie wiadomo gdzie iść - ale nie dużo czasu na to natraciłem
- pływanie - dziwnie wymyślone, zamiast normalnie myszką pływać w górę i w dół, to używamy skoku-w górę i kucnięcia-w dół
- kombinacja z głównym bossem - nie ma to jak długie, męczące walki z bossami
- teren - nieciekawy, monotonny, o wiele fajniejszy był w grze Wrath, taki mroczny
- grafika - neonowa, aż mi się przypomniał dodatek do Far Cry 3: Blood Dragon

Podsumowując, Ion Fury to taka strzelanka w starym stylu, ale w średnim wydaniu, taką grę się ogrywa i zapomina o niej, niczym pozytywnym mnie nie zaskoczyła, a podane minusy jeszcze bardziej przyczyniają się do niepamiętania o niej. Bardziej podobała mi się gra Wrath: Aeon Of Ruin i czekam na pełną wersję.