Ta gra to bardziej film interaktywny niż gra. Historia jest piękna i wzruszająca. Cały czas chce się poznawać jej dalszy ciąg. Graficznie też jest dobrze. Lokacje urzekają klimatem, wspaniale wyglądają sceny gdy po uleczeniu obszaru przez bohaterów roślinność budzi się do życia. Najpierw wszystko jest ponure ( na tyle na ile to możliwe w tak bajkowej oprawie) a tu nagle zaczynają rozkwitać kwiaty i wszędzie robi się zielono i wesoło. Przeciwnicy również prezentują się dobrze choć jest ich bardzo mało. Mamy tu czterech bossów + główny zły i jednego łatwiejszego przeciwnika oraz glutki (czy co to jest) pełniące rolę przeszkadzajek w stylu kolców i jeżdżących ostrzy z innych części. Wszystko było by pięknie gdyby nie to że gra jest banalnie łatwa. Cała akrobacja tak wspaniała i wciągająca w innych częściach tutaj sprowadza się do wciskania jednego przycisku w odpowiednim momencie, trudno tu popełnić błąd a jeśli jakimś cudem się to zdarzy to ratuje nas Elika i jedyna kara to cofnięcie się o kilka skoków wstecz. Rzadki to przypadek gra w której nie można zginąć. Również walki nie prezentują się ciekawiej. To znaczy przyjemnie się ogląda ataki i uniki w wykonaniu walczących ale co z tego skoro cała sekwencja ataków to wciskanie dwóch przycisków, zero emocji i jeszcze mniej wysiłku. Oczywiście gdy Książę jest bliski śmierci od razu zostaje uzdrowiony przez swoją towarzyszkę. W prawdzie powoduje to również uleczenie przeciwnika ale i tak jest zbyt łatwo. Podsumowując Prince of Persia to ciekawa gra z piękną, baśniową opowieścią i ładną grafiką. Jednak sama rozgrywka nie jest zbyt ciekawa przez co lepiej skupić się na samej historii. Fani przygód Księcia nie znajdą tu nic dla siebie. Sam bardzo lubię wszystkie części jednak tą uważam za najsłabszą. Mam nadzieję że więcej już Ubi nie będzie próbowało w takim stopniu uprościć rozgrywki.