Nie jest to może arcydzieło, ale to co jest w niej najlepsze to, że chyba po raz pierwszy odwraca typową konwencję dobra/zła w RPG-ach - tym razem my jesteśmy "złem", imperium, które napada i podbija świat. Jest to o tyle ciekawe, że nasz kraj nie "bywa" w takiej pozycji i trudno się przestawić w ogóle na taką sytuację :), a poza tym jeszcze ciekawsze jest odnalezienie się w takiej roli. Jest to podobne do stanfordzkiego eksperymentu więziennego, w którym zwykłych obywateli, ochotników, wcielono w role więźniów i strażników - co skończyło się nadużyciem przemocy przez tych drugich.

Gra jest krótka, zbyt krótka, ale po przejściu jedną ścieżką nie mogę ocenić jej faktycznych rozmiarów i zróżnicowania.

Brutalne i bezwzględne zachowania są tu na porządku dziennym, co jest na plus, bo takie są realia wojenne.

NPC są o wiele lepsi od tych z Pillars of Eternity, bo zdają się mieć jakiekolwiek znaczenie.. :) Choć czasem za rzadko komentują wydarzenia.

Muzyka to połączenie stylu Hansa Zimmera z "Incepcji" oraz zrzynka z... Wiedźmina. :>

Fabuła mi się podobała i nie mam zastrzeżeń do questów, chociaż gra po jakimś czasie traci już nie była tak zajmująca, musimy się trochę "nakrążyć" po mapie w tę i z powrotem.

Bugi czasem występowały, save'y nie chciały mi się wczytywać i trzeba było ładować poprzedni zapis. Do tego długi czas wgrywania.

Lokacje są, tradycyjnie w nowych izo-RPGach, śmiesznie małe, ale tutaj nie one są najważniejsze tylko sama sytuacja i fabuła, więc to nie przeszkadza.

Finalne walki były zaskakująco trudne albo to ja gram jak pierdoła. Końcówka była dość dobra (SPOJLER), to my zostaliśmy w końcu osądzeni :>, a potem zdołaliśmy się przeciwstawić. Ciekawi mnie ile jest w tej grze możliwości zdarzeń. (KONIEC)

Polecam. I tradycyjnie - chcę więcej takich gier!