Edward Kenway

Na długo zanim został Asasynem, zanim jego imię trafiło do kart tajnej historii Bractwa, Edward James Kenway był kimś zupełnie innym – człowiekiem rządzonym przez pragnienie bogactwa, sławy i wolności, rozumianej na sposób prosty i surowy. Zrodzony z biedy, napędzany ambicją, był jednocześnie awanturnikiem, piratem i buntownikiem przeciw wszystkiemu, co krępowało jego wolę. A jednak to właśnie on, człowiek spoza zasad, odegrał kluczową rolę w wojnie między Asasynami a Templariuszami.

Edward urodził się 10 marca 1693 roku w Walii, w prowincjonalnym miasteczku Swansea, w rodzinie o ubogich korzeniach. Jego ojciec był alkoholikiem, matka – dumna, silna kobieta – próbowała trzymać rodzinę razem, lecz młody Edward od najmłodszych lat czuł, że życie oferuje więcej niż to, co może zobaczyć z brzegu. Niepokorny, niespokojny duch, marzył o fortunie i wielkich czynach. I tak, wbrew rozsądkowi i ostrzeżeniom ukochanej żony, Caroline Scott, opuścił Anglię, by szukać szczęścia na morzach Karaibów.

Wkrótce znalazł się w samym sercu Złotej Ery Piractwa – czasach, gdy karaibskie wyspy kipiały od konfliktów, a każda burza mogła przynieść zarówno śmierć, jak i bogactwo. Edward szybko zdobył reputację bezlitosnego i skutecznego kapitana. Mając u boku swojego przyjaciela i kwatermistrza Adéwalé dowodził swoim okrętem Kawką z odwagą i pewnością siebie, a jego nazwisko budziło zarówno podziw, jak i strach. Wśród piratów – takich jak Czarnobrody) Charles Vane czy Mary Read – był uważany za równego, a nawet lepszego. Ale jego cel pozostał prosty: wzbogacić się. Władza, zemsta, ideologia – to wszystko zdawało się nie mieć znaczenia. Nie walczył za banderę, tylko za własne pragnienia. I przez długi czas wierzył, że to wystarczy.

Aż do momentu, gdy przypadkiem zabił człowieka, który okazał się Asasynem. Przejął jego tożsamość, udając członka zakonu, by zbliżyć się do tajemniczej technologii znanej jako Obserwatorium – klucza do bogactwa, którego pragnął. Jednak to oszustwo wciągnęło go w coś znacznie większego: odwieczny konflikt między Asasynami a Templariuszami.

Z czasem, im więcej widział, tym bardziej zaczął kwestionować swoje motywy. Obserwował, jak jego świat – świat piratów – rozpada się pod ciężarem zdrady, śmierci i własnych iluzji. Przyjaciele ginęli, idea wolnej republiki piratów rozsypywała się w pył. Edward zaczął rozumieć, że pogoń za złotem nigdy nie da mu spokoju, którego naprawdę potrzebował.

Po latach tułaczki i krwi, powrócił do Anglii jako odmieniony człowiek. Tam poznał Tessę Kenway – inteligentną, silną kobietę francuskiego pochodzenia, z którą odnalazł nowy sens życia. Ich związek był inny niż ten z Caroline – dojrzały, oparty na wzajemnym zrozumieniu i doświadczeniu. To u jej boku zbudował nowe życie – nie jako pirat, lecz jako ojciec, mentor i człowiek wolny w najgłębszym sensie tego słowa.

Z Tessą miał syna, Haythama Kenwaya – dziecko, w którym Edward pokładał wielkie nadzieje. Chciał wychować go z dala od przemocy i chaosu, dać mu wykształcenie i przyszłość, której sam nigdy nie miał. Nie wiedział jednak, że historia bywa przewrotna. Jego własny syn, mimo że wychowany w domu Asasyna, ostatecznie zasili szeregi templariuszy – stając się jednym z ich najpotężniejszych liderów.

Edward Kenway nie doczekał starości. Zginął tragicznie w 1735 roku – zamordowany przez templariuszy na oczach swojego młodego syna. Ale choć jego ciało zniknęło z tego świata, duch jego walki pozostał. Jego wnuk, Connor Kenway, przywrócił ich nazwisko na właściwą stronę historii, kontynuując dziedzictwo dziadka jako Asasyn w czasach amerykańskiej rewolucji.