Jeśli oglądałeś obie wersje to sam powinieneś najlepiej wychwycić różnice.
No z tym origami to już przesadziłeś, spałeś na filmie ?

Oglądałem tylko final cut, tej z narracją nie, czym się różnią i która lepsza?

A co do origami - nie, nie spałem, ale nie rozumiem, gościu zostawiał w różnych miejscach origami, po co, dlaczego?

Origami pozostawiane przez Gaffa a zwłaszcza jednorożec to podpowiedź dla nas, widzów co do natury Deckarda.
Jeśli Gaff zna sny Deckarda (w jednym z nich jest ukazany jednorożec) to znaczy, że jest on replikantem.
Replikantem, gdyż mają oni wspomnienia przeszczepiane od kogoś innego a przede wszystkim te wspomnienia są znane Blade Runner-om (a Gaff właśnie nim jest).

Dobrze, tylko w wersji producenckiej (o ile dobrze kojarzę), nie ma sceny snu z jednorożcem, więc orgiami-jednorożec staje się trochę bezsensu. No, ale ok, oglądałem reżyserską, więc tam sen był, więc okay.

A co z tym zakończeniem? Jakie różnice są pomiędzy reżyserską a producencką?

W wersji reżyserskiej film kończy się na tym, że Deckard i Rachael wychodzą z mieszkania, a w wersji producenckiej dodana jest jeszcze scena, w której Deckard opowiada o tym, że żyli długo i szczęściwie.
Co do origami i faktu, że łowcy znają sny replikantów to jestem ciekawy ile osób samo to odkryło, a ile przeczytało gdzieś o tym. Przyznaję, że sam nie rozumiałem zakończenia i musiałem o niej poczytać.

Wiesz może, gdzie można zobaczyć wersję producencką ? Bo wszędzie, gdzie szukałam mają edycje kolekcjonerską : wersja reżyserska, a chciałabym zobaczyć jeszcze tą okrojoną wersję.

Czy final cut to ta wersja producencka bez jednorożca?

W Final Cut jest jednorożec.

Dzięki, już wiem i znalazłam wersję bez niego. To International Cut :)

Takze, nie zajarzylem tego. Przeczytalem o tym w jednym z tematow

Niestety w wyniku, perfidnej dodajmy sugestii Ridleya, że Deckard nie jest człowiekiem, lecz androidem, a właściwie replikantem (za pomocą snu o jednorożcu i origami) film traci swoje... człowieczeństwo.
Bo czyż nie tego dowodzi robot Roy Batty ratując od śmierci człowieka, który mu zagraża?
Swojego człowieczeństwa.
Dopóki Deckard jest człowiekiem to scena wielka, pełna humanizmu.
W momencie gdy Deckard okazuje się androidem scena traci jakiekolwiek znaczenie. No, bo co może oznaczać, czego dowodzić, że jeden replikant ratuje drugiego?
Niczego.

Przecież cały film jest o człowieczeństwie replikantów - Roy jest jego orędownikiem - sam traktuje replikantów jak ludzi.

Roy Batty w wersji producenckiej jest kimż znacznie więcej. Jest Chrystusem. Maszyn. Może pokonać człowieka, ale nie robi tego. Poświęca się na rzecz przyszłych robotów/androidów/replikantów. Wbicie sobie gwoździa w rękę to swoiste ukrzyżowanie. Niestety to przesłanie zostaje unieważnione w wersji reżyserskiej, w której to Deckard okazuje się replikantem. Ofiara Roya jest nagle psu na budę, jest bez wartości, znaczenia. To zasadnicza różnica.

Roy myśli, że Deckard jest człowiekiem.

Ale widz nie.
Gdy Ridley mówi nam, widzom, w swojej wersji, że Deckard też jest teplikantem, to zupełnie zmienia postać rzeczy, ofiara Roya staje się... jałowa, bez znaczenia. Zmienia się wymowa filmu, z humanistycznej staje się... żadna.