"Blade Runner" to film doskonały a także przykład na to, jak bardzo mogą się różnić opinie krytyków i publiczności. Kiedy "Łowca androidów" trafił na ekrany amerykańskich kin okazał się finansową klapą. Popularność zdobył dopiero w momencie, kiedy zaczęto wyświetlać go na specjlanych pokazach nocnych. Wtedy właśnie film ten narodził się po raz drugi (podobnie było z "Rocky Horror Picture Show"). Zaczął zwracać na siebie coraz większą uwagę i dziś zaliczany jest do klasyki. Osobiście polecam wersję reżyserską, która dostępna jest również w Polsce, ponieważ nie ma w niej denerwujących monologów wewnętrznych Deckarda. Dla wyjaśnienia dodam, iż zostały one wprowadzone przez Scotta na wyraźne życzenie producentów, którzy obawiali się, że widzowie nie będą rozumieli fabuły

"Łowca androidów" mimo fantastycznej tematyki traktuje przede wszystkim o człowieczeństwie. Przecież androidy nie różnią się od ludzi niczym, poza brakiem wspomnień. Kiedy więc im je damy mogą się stać lepsi od swoich stwórców

Na ten temat napisano już całe książki. "Blade Runner" doczekał się opracowań, które analizowały szczegółowo jego fabułę, wizerunek miasta w nim przedstawionego a także porównującego go z Biblią. Jest to film wyjątkowy. Ciekawa scenografia, doskonałe zdjęcia, sprawna reżyseria i niesamowita muzyka Vangelisa sprawiają, że "Łowcę androidów" można bez wahania nazwać dziełem sztuki

PS. Jeżeli spodoba wam się film to koniecznie przeczytajcie (jeżeli jeszcze tego nie zrobiliście) książkę Philipa K. Dicka, na podstawie której został on zrobiony oraz zagrajcie w grę komputerową pod tym samym tytułem.