Rozdział pierwszy.
Koniec rozdziału pierwszego.
Rozdział drugi.
Poznajemy mieszkanie policjanta. Wchodzimy po schodach jego segmentu, potem schodzimy.
Koniec rozdziału drugiego.
Rozdział trzeci.
Koniec rozdziału trzeciego.
Rozdział czwarty.
Szukamy wielkanocnego zajączka.
Koniec rozdziału czwartego.
Rozdział piąty.
Ktoś zderzył się samochodem z przebiegającą sarną.
Koniec rozdziału piątego.
Rozdział szósty.
……..
Rozdział pięćdziesiąty dziewiąty
Samotność na starość.
Koniec filmu
To film, który zbudowany jest z drobin, niby nic nieznaczących, takich puzzli, które pozornie trudno poskładać i wymagają one od widza dużej wyrozumiałości i chęci współuczestnictwa w wydarzeniach. Ale to film wyjątkowy, bo te niby rzucane w nieładzie i niby niepowiązane ze sobą ziarna powoli kiełkują i wydają fatalny owoc.
To konstrukcja bardzo świadoma i wzbudzająca mój podziw bo to jak w życiu, często o jego jakości decydują detale, pozornie nieważne i na ogół nie zauważa się kiedy wszystko co było wspólne i fajne zaczyna się rozpadać i kiedy rodzina już nie jest wspólnotą tylko związkiem obcych, wrogich ludzi. To film o tym jak pozornie nieważne rzeczy znaczą dużo więcej niż nam się wydaje i jak niezauważenie wszystko na czym nam kiedyś zależało staje się piekłem. I jaki to ma destrukcyjny wpływ na wszystkich jej członków. To film o przemocy, której nie widać, ale która bardzo boli.
Znakomity film, wart uwagi i cierpliwości bo trudny w odbiorze.