120 uderzeń serca (2017)
120 battements par minute
Organizacja zrzeszająca osoby zarażone wirusem HIV walczy ze zmową milczenia rządu i organizacji farmaceutycznych.
| reżyseria: | |
|---|---|
| scenariusz: | |
| oceń twórców | |
| gatunek: | |
| produkcja: | |
| premiera: | 11 maja 2018 (Polska) 20 maja 2017 (świat) |
| nagrody: |   oraz 7 innych nagród i 19 nominacji |
|---|
Formalnie (i poniekąd tematycznie), "120 battements par minute" przypomina nagrodzoną Złotą Palmą w Cannes "Klasę". To zresztą nie przypadek, gdyż Campillo jest współscenarzystą filmu Laurenta Canteta. O ile jednak dialog prowadzony przez wchodzące w dorosłość dzieciaki miał odpowiednią temperaturę i wyłaniała się z niego kompletna społeczna panorama, o tyle kolejne sceny z filmu Campillo składają się na emocjonalnie chłodny hołd ofiarom epidemii. czytaj dalej
 | Nahuel Pérez Biscayart | jako: | Sean Dalmazo |  | |
 | Arnaud Valois | jako: | Nathan |  | |
 | Adèle Haenel | jako: | Sophie |  | |
 | Antoine Reinartz | jako: | Thibault |  | |
 | Félix Maritaud | jako: | Max |  | |
| | Ariel Borenstein | jako: | Jérémie | ||
 | Aloïse Sauvage | jako: | Eva | ||
| | Simon Bourgade | jako: | Luc | ||
ocena aktorów w filmie
rola: Eva
W filmie Campillo euforia spotyka rozpacz, a przyspieszone bicie serca przypomina tykanie odliczającego czas zegara. Bo o wyścig z czasem tu chodzi: mamy wczesne lata 90., epidemia AIDS zbiera we Francji swoje żniwo przy cichej zgodzie rządu i koncernów farmaceutycznych. Zmowę milczenia wokół choroby akcjami, marszami, happeningami starają się przerwać aktywiści z paryskiego ACT UP.
70 uderzeń serca
autor: mario998"120 uderzeń serca" to film długi. Wydaję się nawet, że za długi. I to chyba jest podstawowy problem projektu, który był hołdem złożonym przez Robina Campillo społeczności LGBT, bezsilnie walczącej z Aids. Geje – paliwo napędowe scenariuszy pisanych przez Francuza tym razem odrobinę zawodzi i prócz słusznego tematu, wtacza się w prawdziwą karuzelę jednopłaszczyznowej narracji. czytaj dalej
zdaniem społeczności pomocna w: 43%Robin Campillo się stara. Stara się złożyć film quasi-dokumentalny i fabularnie nieliniowy zarazem. W jednej ze scen z "120 uderzeń serca" widzimy grupę rozentuzjazmowanych działaczy ACT UP z pomponami, którzy w przypływie euforii wyrażają samych siebie i agitują ludzi. Myślę, że w podobną euforię wpadł reżyser, próbując pogodzić niespójne i pretensjonalne zabiegi formalne. Rezultat: piękne zdjęcia i brak zrozumienia. I nie ma się co dziwić. czytaj dalej
zdaniem społeczności pomocna w: 19%
pozostałe informacje o filmie
120 uderzeń serca
- muzyka:
- zdjęcia:
- oceń twórców
- dystrybucja:
- Gutek Film
- studio:
- Canal+ France (
- udział
- Centre National de la Cinématographie (CNC) (
- udział
- Ciclic - Région Centre (
- wsparcie
- Canal+ France (
- inne tytuły:
- (więcej...)
- Zdjęcia do filmu powstały w Paryżu i Orleanie (Francja).
- W 2018 roku był francuskim kandydatem do Oscara w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego.
za długi
- autor: potasznia
- 2018-04-21 22:00:46 +0200
- ocenił(a) ten film na: 7
Gdyby skrócić o połowę - byłby świetny, ale te dłużyzny... właściwe w dokumencie obrazy z mikroskopu, wykłady o leczeniu, rozwoju choroby, lekach itd. itd. Filmowi wyszłoby na dobre, gdyby reżyser zdecydował się, czy robi fabułę, czy dokument.
Biscayart
- autor: Magdaelena_
- 2018-05-11 01:54:13 +0200
- ocenił(a) ten film na: 10
jako Sean to najczystszy obraz buntu i walki o prawa do życia w tak trudnej dekadzie, o której problemach nikt nie chciał wiedzieć, bo były niepraktyczne politycznie. Obecnie problem zapomniany w Europie, i chociaż dalej występuje w biedniejszych rejonach, to jest traktowany jak ówczesna Francja.
67/10 ciekawie przedstawiony film
- autor: Bambim
- 2018-06-07 22:33:58 +0200
- ocenił(a) ten film na: 7
Obraz z jednej strony pokazuje aktywistów walczacych o swoje prawa, z drugiej ich codzienne zycie i zmaganie sie z chorobą we Francji w Latach 90. Slowo "zmaganie" jest tutaj kluczowe, poniewaz dla niektorych udzial w grupie aktywistyczenj to proba zapomnienia o chorobie, ktora po ...
17/10
- autor: T-Durden
- 2017-06-01 20:21:46 +0200
- ocenił(a) ten film na: 7
Początek lat 90. Wirus HIV już od dekady zbiera żniwo, stanowiąc potężną plagę ostatnich dwóch dekad ubiegłego stulecia. Świadomość społeczna wciąż jest jednak znikoma i opiera się na kłamliwych stereotypach. Problem spotyka się z ciągłym niezrozumieniem, władze prezentują ignorancję i opieszałość w akcjach ...
Dobry przykład filmu przez duże G
- autor: pessoaa
- 2018-05-22 07:57:07 +0200
- ocenił(a) ten film na: 2
Aktywiści w tym dziełku pełnymi garściami czerpią z tradycji bolszewickiej. Tak mogły się zachowywać bojówki Czeki podczas Rewolucji 1917 roku. No i towarzysz Gramsci też byłby kontent z ich poczynań. A wisienką na tym G mogłaby być historia Herszelka.
