Gdy wiele lat temu, kręcono Harakii, Bunt- pokazano doskonale absurd i dwulicowość całego
feudalnego japońskiego porządku rzecz. Sami Japończycy rozliczyli się poniekąd z tamtymi
mrocznymi czasami, ale hamekanie robią po swojemu. Historia 47 roninów dla samych
Japończyków jest smutna, tragiczna i w pewnym sensie bezsensowna. To historia ludzi
wplątanych w przedziwną sytuację gdzie nom prawa i nom zwyczajowe, sprzeczne z sobą wrzuciły
ich poza społeczeństwo. Film absolutnie nie dotyka tego wątku, jak wiele kontrowersji cała
historia rozbudziła we współczesnych. Bądź co bądź to bł okres rozkwitu handlu i giełd
Japońskiej, dało się odczuć powiew nowoczesności i niesamowity rozwój kultu, a obok tego
wszystkiego funkcjonował zestarzały system feudalny z jego okólnymi i pozbawionymi w czasach
pokoju nomami.
Dziwne że Amerykanie odgrzewają tą historię w tonie najgorszej przedwojennej propagandy
Japońskiej, która miała zbudować w narodzie i zbudowała nastoje niezbędne do eskalacji
przemocy.