To co jest największym przegięciem w tym filmie, to traktowanie pamięci człowieka, zupełnie jak twardego dysku na komputerze. Oto bowiem w krótką chwilkę udaje się zapisać całą zawartość umysłu do pamięci elektronicznej, ogdlądać ją sobie, prawie jak telewizję, a potem wgrać czystemu klonowi. Którego świeży mózg nie ma potworzonych połączeń i ma o wiele więcej komórek od oryginału. No sorry, ale nawet jeśli coś takiego kiedyś będzie możliwe (oby nie!) to na pewno nie będzie to wyglądać w ten sposób. Z drugiej strony wrócę jeszcze do obrazów. Przecież ludzki umysł, pamięć to nie tylko obrazy, to słowa, uczucia, myśli. A obrazy często są w nim sfałszowane w stosunku rzeczywistości. No chyba, że twórcy uważali, że społeczeństwo jest już na takim stopniu (niedo-)rozwoju, że wszystko odbiera jak telewizyjno-obrazową papkę i jest wyzute z własnych przemyśleń. Myślę, że to drugie, to jeszcze bardziej przerażająca przyszłość.