Mogło być lepiej.
Nie zrozumcie mnie źle - doceniam zdjęcia i grę aktorską - ale te rzeczy to w dzisiejszych czasach absolutne minimum do zainteresowania widza. Większość usańskich filmów, które ocierają się o gatunek dramatu - z jako takim budżetem - prezentują nam ostatnimi laty - dość wysoką poprzeczkę jeżeli chodzi o wymienione składniki.
Widz stał się bardziej wymagający więc aktorzy starają się jak mogą - jak i operatorzy. Stąd wiele jest filmów "lizaków" - które wyglądają przecudnie i są bombowo zagrane - ale nic poza tym. Scenariusz ctrl c + ctrl v, projekt postaci - ctrl ctrlv no i reżyser często gęsto nie wyciąga maxa z filmu.
W tym przypadku jest podobnie. Scenariusz trzyma się kupy do momentu gdy rudy braciszek otrzymuje swoje pięć minut. Nie wiem czy to jakaś niemoc scriptera czy chęć zaspokojenia murikańskiego widza - w każdym razie czyny są bezsensowne i odtwórcze. To już widzieliśmy - po tysiąckrot. Niweczy mi to niestety całkiem zgrabnie napisaną całą treść.
A klimat? Zachodni texas, wszyscy popitalają w kapeluszach, w filmie leci tylko country, wszędzie pick-upy, nawet są kowboje zaganiający krowy na tle płonących prerii. Trochę na mój gust pod jedno kopyto to wszystko. Konsekwentnie aż do bólu. Texofilia.
Ten film trzymają w garści: zdjęcia - miażdżąco dobre ujęcia. Oraz gra aktorska - nawet piękniś Chris Pine dawał radę. Niestety ułomności scenariusza i odtwóczość wypchają to kino do mojej szufladki - filmy lizaki.