I dlatego właśnie już więcej tego filmu nie obejrzę.

Tak Ci porył banię?

Wprowadza mnie w stan głębokiego smutku.

Mam dokładnie te same odczucia. Wiele lat temu oglądałam ten film i uważałam, że jest dobry ale teraz jak miałam okazje oglądać go po raz kolejny uważam, że to jeden z lepszych filmów jakie widziałam. Jest taki smutny, poruszający, budujący, pouczający. 15 lat temu mogli zrobić tak wspaniałe efekty specjalne, stworzyć tak wspaniałą fabułę , tak świetnie aktorzy potrafili zagrać. Teraz już takich filmów nie robią...
Film jest wspaniały

Wszystko w temacie :)

To ja mam na odwrót. Oglądałem ten film mając 14 lat i pamiętałem go na film zasługujący na 9/10. Ale teraz, gdy już jako starty byk oglądałem go ponownie, no to przecież ilość durnot logicznych jest nie do zliczenia. Po co robot prosi przed jego rozwaleniem o zlikwidowanie czujnika bólu, skoro one nie czują żadnych emocji, czyli i strachu? Cud nauki w postaci kochającego robota wypełnia misję, na którą zresztą jego twórcy wysyłają go dając mu jakieś enigmatyczne poszlaki tylko, gość cieszy się na jego widok tak, że kupa w gaciach, po czym pozwala mu sobie samotnie zwiedzać compound mając go w dupie co kończy się jego próbą samobójczą. O tym, że rozpadłyby się na kawałki uderzając z takiej wysokości w wodę również wypadałoby wspomnieć. Nie wiem również czego alegorią miały być te ryby wyciągające go z wody, ale chyba ktoś tam po prostu powinien dealera zmienić. Skąd wzięły się ojcowskie instynkty w robocie żigolaku, który nie miał emocji i zachowywał się jak zachowywał wyłącznie z bycia tak zaprogramowanym. Mógłbym tak bez końca. Absurd goni absurd. Film dla dzieci. Zmieniam ocenę z 9 na 5/10.

Steven Spielberg (reżyser) ma Zespół Aspergera (łagodna forma Autyzmu). Objawia się to tak, że ma problem z odczytywaniem i wyrażaniem emocji (oraz w komunikacji społecznej i pozawerbalnej), choć przeżywa je 10x silniej niż inni. Myślę, że postacie robotów są tego odzwierciedleniem. Zachowują się jak roboty, zaprogramowane na coś (przypomina to fiksacje w Zespole Aspergera), ale nie oznacza to, że nie czują.
Hans Christian Andersen (też Asperger) ukrywał w każdej swojej bajce cechę, lub prawidłowość z własnego życia. Myślę, że Spielberg robi to samo w swoich filmach.

Poruszająca ciekawostka ...dlatego takie genialne filmy współtworzy.

Jeśli chodzi o wyłączenie czujnika bólu, to akurat te roboty mogły czuć ból i nijak się to miało do odczuwania strachu czy innych emocji. Mnie też może boleć np. głowa, a wcale nie muszę odczuwać w związku z tym niczego więcej. Tu bym się akurat nie czepiała. Jakby się chwilę zastanowić to z filmu wynika jednak, że jakąś tam skłonność do abstrakcyjnego myślenia i rozumienia uczuć roboty miały, wychodząc ponadto do czego zostały zaprogramowane. Przynajmniej te nowsze modele. To raczej ludzie tego nie dostrzegali. Co do radości twórcy Davida to tutaj też jest to dla mnie najzupełniej czytelne: facet stracił syna, nie potrafił się wewnętrznie z tym pogodzić, zracjonalizował własny ból i pozornie stworzył towar na sprzedaż, a w praktyce - namiastkę utraconego dziecka. A ten konkretny egzemplarz chłopca okazał się czymś więcej niż tylko namiastką, bo zyskał samoświadomość i marzenia. W jakimś sensie zmarłe dziecko odrodziło się w robocie. Co do reszty zarzutów to bym się nawet zgodziła, z tym że niekoniecznie trzeba zmienić dealera, Może towar był po prostu za mocny i wystarczyłoby wziąć pół działki.