W tego Hardina jestem w stanie uwierzyć. Niektóre dialogi żywcem wyjęte z książki. Wulgarny Hardin. Świetni Trevor i Trish. Fabuła ciekawsza niż w poprzedniej części.
Jedyne do czego mogę się przyczepić to -nie sądziłam, że to kiedykolwiek napiszę- za dużo tego wszystkiego. Za dużo scen seksu -no powiedzmy sobie szczerze, takie sceny są nudne, szczególnie, że prawie niczym się nie różnią. A to w łóżku, a to na biurku w wydawnictwie, a to w hotelu, ale bez fajerwerków... nie wiem, jak was, ale mnie to nudziło. Za dużo "mikroscenek", czyli takich momentów, które niewiele wnoszą do fabuły... Ogólnie ta druga część książki i filmu nie ma jakiejś konkretnej fabuły. Nie skupiamy się na jakimś jednym, głównym wątku i lawirujemy w jego okolicy z innymi, mniejszymi wątkami... Tutaj jest mnóstwo mały wątków, które się ze sobą łączą. Czy to dobrze? Nie wiem. Według mnie to sprawia wrażenie, jakby film był rozmyty. Wyliczmy, dla jasności: wątek Hardina i Tessy, wątek Trevora, wątek Trish i Kena, wątek wyjazdu do Seattle, wątek Londynu, wątek Molly (który jest tam potrzebny, jak łysemu żel go włosów -bez obrazy dla osób łysych, to tylko takie porównanie), wątek ojca Tessy... i jeszcze kilka innych. Wiadomo, że na początku chodzi o to, że Hardin stara się odzyskać Tessę i to jest główna fabuła, ale później, gdy już znowu są razem to...film ma pierdylion innych, mniejszych wątków.
Ogólnie nie jest źle, jest lepiej niż w jedynce. Dobrze mi się go oglądało, Trevor jest genialny. Uwielbiam tę postać. Hardin to Hardin. Tessa w sumie tez jest sobą.