Filmów sensacyjnych powstało już na pęczki i zkażdym kolejnym coraz trudniej czymś widza zaskoczyć. "Alex Cross" promowany był tylko jako kolejna ekranizacja ksiązki o tytułowym detektywie, w którego niegdyś wcielał się Morgan Freeman (o tym że tu go nie zobaczymy reklamy raczej milczały), więc niczego po nim nie oczekiwałem. I to chyba najlepsza metoda na ten seans.

Tytułowy bohater jest detektywem. Niczym Sherlock Holmes zwraca uwagę na najdrobniejsze szczegóły, z których potrafi odtworzyć działanie przestępcy i stworzyć jego profil psychologiczny. Partnerują mu ukrywający swój związek detektywi Kane i Monica. Muszą złapać groźnego i bardzo skutecznego przestępcę o pseudonimie Rzeźnik z Silgo. Gdy wchodzą mu w drogę podczas kolejnego ataku, Rzeźnik postanawia wpisać detektywów na swoją listę celów.

"Alex Cross" nie wnosi niczego świeżego do kina sensacyjnego. Opiera się na sprawdzonych schematach tworząc nieskomplikowaną historię jakich wiele. Nie szokuje obrazami (co jest dość dziwne w kontekście przestępcy będącego sadystycznym psychopatą chętnie kaleczącym ciała), nie ma w nim kontekstu politycznego, kontekst społeczny (tradycyjny dom czarnej rodziny) też już został ograny. Po prostu sprawny sensacyjniak telewizyjnego formatu.

Role Morgana Freemana i Ashley Judd zrobiły z "Kolekcjonera" bardzo dobry thriller (tam personalia sprawców nie są znane - tu sprawcę poznajemy na samym początku) z interesującymi postaciami. "Alex Cross" nie może się tym pochwalić. Postacie są schematyczne, niewiele o nich wiadomo, a aktorzy wcielający się w nie jedynie poprawni. Bodaj najbarwniejszą postacią filmu jest tyleż twarda i sroga, co kochająca i opiekuńcza matka Alexa grana przez świetną Cicely Tyson. Rola Jeana Reno jest niewielka i jedynie mówiona - akcji rodem z "Leona Zawodowca", czy "Imperium wilków" spodziewać się nie należy. Psychopata grany przez Mathew Foxa - obmyślony jako psychol nad psycholami - wypada groteskowo. Fox ciągle wytrzeszcza oczy, robi tiki głową jakby dopiero co się najarał, prawie na każdym kroku podkreśla jak bardzo lubi oglądać i sprawiać cierpienie (ale spokojnie, na ekranie jej nie zobaczymy), a na dodatek znajduje jeszcze czas na tworzenie atrakcyjnych rysunków z ukrytym przekazem. Nikogo z filmu nie zapamiętam.

Rozmachu po tym filmie też nie należy oczekiwać. Może i faktycznie film o tropieniu zabójcy nie musi oferować wielu spektakularnych scen. Twórcy nie chcieli też epatować brutalnością na ekranie i niektóre sceny przerwali zbyt szybko, przez co zagrożenie płynące ze strony psychopaty nie jest zbyt odczuwalne. Niekiedy jednak efektowności filmu przeszkadza również praca kamery. Uwidacznia się to najbardziej w finałowym pojedynku na pięści, w którym nie widać żadnej wymiany ciosów - jest tak pocięta i tak źle sfilmowana, że równie dobrze mogłaby trafić do jakiegoś mockumentary w stylu "Blair witch project". Czasami większy rozmach i klimat osaczenia mają produkcje telewizyjne.

"Alex Cross" jest filmem przeciętnym. Daleko mu do "Kolekcjonera", nie może się pochwalić szczególnym aktorstwem, rozmachem, zdjęciami, czy fabułą. Nie jest ani tak dobry jak wcześniejsze filmy, te z Morganem Freemanem, ani też nie jest tak jak one thrillerem w którym nie wiemy kogo należy się bać. Lepiej nie porównywać "Alexa ..." z pozostałymi filmami o Crossie, bo to porównanie dla niego miażdżące. Kino lepiej sobie odpuścić - film niezły, ale telewizyjnego formatu.
2/5

P.S.
Maniaków aut z pewnością rozbawi product placement Cadillaca. Cadillac przestępcy parę razy widoczny na ekranie, jego dane łącznie z nazwą wyczytane przez Alexa, Escalade'y używane przez VIPa, wizyta w motoryzacyjnym muzeum, w którym przypadkiem jego logo odbije się w szybce w drzwiach samochodu oraz chwilę później włączony w radiu Cadillaca utwór z tekstem mówiącym o podróży Cadillaciem - szczyt subtelności to to nie jest.