Film jest absolutnie w stylu Tarantino ze wszystkimi jego zaletami (nie piszę wadami bo takowych nie posiada, no może jedną, film musi mieć zakończenie). Pełen niesamowitych dialogów, fantastycznych niepowtarzalnych postaci. Jasna cholera, pokarzcie mi drugiego reżysera u którego nawet kloc tłuszczu zagra doskonale. Postacie u Tarantino są stworzone perfekcyjnie w najdrobniejszych szczegółach, dopieszczone do granic możliwości. W filmie mamy do czynienia z niesamowitymi zwrotami akcji, z przewrotnością i nieprawdopodobieństwem. Tarantino jakiego lubicie, jako reżyser “filtr” który bierze w kinie to co najlepsze, miksuje to, łączy “smaki” które innym wydają się nie do pogodzenia i przyprawia to niesamowitą muzą. Pomysł na alternatywną historię drugiej wojny światowej doskonały, aktorstwo doskonałe, niektóre sceny to mistrzostwo świata (spotkanie konspiracyjne w “piwnicy”, sceny z Pułkownikiem Hans Landa wszystkie), muza znakomita. Jak to mawia Porucznik Aldo Raine. Oh. YES! YES! YES!