Lubie filmy Janusza Majewskiego za to ze w odroznieniu od wiekszosci polskich rezyserow potrafi nakrecic ciekawy film zachowujac przy tym lekka, zabawna forme. Czesto przenosil na ekran malo znane utwory literackie. Ciekawily go utwory zglebiajace mroczne tajemnice duszy, skrywajace dawne zbrodnie i niesmiertelne...

BŁĘKITNY POKÓJ z 1965 roku na podstawie opowiadania Prosper Mérimée, reżyser i scenarzysta w jednej osobie Janusz Majewski.Urocza para szuka odosobnienia dla intymnej schadzki. Wybierają się w podróż koleją.....i tu zaczynają się perypetie, które krzyżują ich pragnienia bycia samym.....dosiada się Anglik, w hoteliku...

klimatyczny, dobrze zagrany, ogląda się z radością.