Trzygodzinny dokumentalny esej o Szwecji u schyłku XX w., który zrodził się z głębokiego niepokoju Troella o moralny i psychologiczny status szwedzkiego społeczeństwa. Film był odpowiedzią na pytanie, które go długo dręczyło: Czy rzeczywiście jestem szczęśliwy, ponieważ jestem Szwedem? Na powstanie filmu złożyły się dwa fakty. W maju 1983 r. Troell został ojcem swojego pierwszego dziecka, córeczki Johanny; w tym samym czasie spotkał w Stanach Zjednoczonych amerykańskiego psychologa i filozofa Rollo Maya i uległ fascynacji jego teorią egzystencjalnej psychoanalizy. Narodziny córki nadały refleksjom na temat społeczeństwa, w którym będzie żyć jego dziecko, ton osobisty: film został zadedykowany Johannie. Opinie Rollo Maya zorganizowały intelektualnie jego obserwacje. 
Pełen ojcowskiej czułości portret Johanny, stawiającej pierwsze kroki i odkrywającej nieznany świat, oraz dyskurs sięgający najgłębszych podstaw ludzkiego losu obecnego na ekranie Rollo Maya składają się na zasadniczy kontrapunkt tego filmu, którego realizacja zabrała Troellowi pięć lat.