Podstawową wadą tego spaghetti jest to, iż fabularnie przypomina "Za kilka dolarów więcej". Początkowo więc myślałem, iż będzie to kolejny bardzo marny włoski western. Tymczasem całkiem przyjemnie się go oglądało. Anthony Ghidra (Dragomir Bojanic) charyzmatyczny w swej roli, a partnerujący mu Angelo Infanti nie razi i nie zachwyca. Pozostali aktorzy jak na standardy spaghetti także wychodzą na plus. Muzyka dobra, reżyseria to głównie imitowanie stylu Leone. Cała historia ma interesujący finał zakończony gorzką refleksją na temat łowców nagród. Zostało zastosowanych również kilka nietypowych sposobów na likwidację przeciwnika. Solidnie zrealizowane sceny mordobicia w przeciwieństwie do wielu innych filmów z tego gatunku. Pomimo tego bijatyka w barze niepotrzebna (nie pasuje do całości), a zbliżenia na oczy dosyć nieumiejętnie wykonane. Szkoda, że relacja między głównymi bohaterami nie została ciekawiej przedstawiona. "Ballata per un pistolero" nie jest więc pustą kopią dzieła Mistrza, bowiem wprowadza pewne zmiany oraz nadaje tej opowieści inne znaczenie.