Temat nie został wykorzystany w pełni. Z jednej strony reżyser zabrał się za trudną kwestię, a z drugiej nie umiał jej dobrze zarysować.
Początki były dobre. Niestety później zacząłem odnosić wrażenie, że film zapomina, która linia fabuły ma być główną. Wątek spięć na linii Cyganie-narodowcy został niepotrzebnie zaznaczony (zwłaszcza, że, jak się później okazuje, nie wnosi prawie nic) kosztem spłycenia głównego wątku fabularnego. Myślałem, że ciut bardziej będzie rozwinięty wątek przeszłości, by mieć dobry grunt do tego, z czego wynikła późniejsza fascynacja. Myślałem, że na początku kazirodcze uczucie będzie dla obojga tematem tabu i oboje będą się go bać, unikać go. Myślałem też, że bohater nie będzie tak nachalny i jego fascynacja będzie narastać stopniowo. W końcu myślałem, że siostra po prostu pęknie w pewnym momencie, obnażając fakt, że ta złość/pretensja do brata wynikała wyłącznie z obrony jego i siebie samej przed głęboko zakorzenioną potrzebą bliskości kłócącej się z powszechnie przyjętymi konwenansami. I że właśnie z tej potrzeby (kolejne nieudane związki, problemy z życiem, pieniędzmi) oraz pragnienia dawnego szczęścia którego zaznali w przeszłości będąc ze sobą, skończy się to w końcu niezdrowym, niepoprawnym społecznie związkiem. A tak niestety dostaliśmy fabułę z dość słabo zarysowaną głębią psychologiczną (brak przekonującej przyczyny zbliżenia się obojga), zamiast tego otrzymując zbędne, poprawnie polityczne i zbyt stereotypowe wątki o mniejszościach narodowych prześladowanych przez bandytów.
Niemniej jednak film oglądało się przyjemnie. Chciałbym dać więcej niż 6/10.