Zgadzam się z tym.mnie np poruszyło to do głębi dlatego lubię właśnie horrory pobudzającego wyobraźnie a nie takie w których wylewa się hektolitry ketchupu.BWP ma prostą konstrukcję i dlatego mi się podobał

no ekhm... ciekawa wypowiedź. Dla mnie rzecz dziwna, że coś takiego może wystraszyć. Na prawdę kiedy oglądałem pierwszy raz byłem dość pozytywnie nastawiony... Właściwie już pierwsze 10 min. uświadomiło, że jestem w błędzie. Przykro... mimo mojej dosyć rozbudowanej wyobraźni nie udało mi się dodać kilku elementów, które mogą wpłynąć na lepsze oglądanie...

A może poprostu zależy od człowieka...? Mnie się nie spodobał i nie spodoba. aaaa... jednak... możliwe...

Pozdr.

Mi osobiście spodobała się legenda Blair Witch i fakt, że film ten przypominał dokument. Czy mnie przestraszył? Nie, ale i tak uważam, że to całkiem przyzwoity film. Filmy, w których krew leje się strumieniami, flaki latają a ludziom obcina się głowy wzbudzają we mnie żałość, a nierzadko śmiech-są kiepsko wykonane, na żenującym poziomie i nie wiem czy kogokolwiek przerażają. Bo niby czym?
Zastanawia mnie jedna kwestia w wypowiedzi, a mianowicie:
Film bazuje na tezie że "najbardziej przerażające jest to czego nie widzimy ale słyszymy lub czujemy". Osoby twardo stąpające po ziemi które w myśl Romantycznej zasady "szkiełka i oka" postrzegają świat przez pryzmat racjonalności i bardzo są przywiązani do świata realnego, prawdopodobnie
wyjdą z seansu z miłym uczuciem wyspania po drzemce :D.
Od kiedy zasada "szkiełka i oka" to myśl romantyczna? Owszem, została tak nazwana przez Mickiewicza w "Romantyczności", ale w żadnym wypadku nie była myślą romantyczną, a oświeceniową. W tejże właśnie "Romantyczności" jest bowiem fragment: "Czucie i wiara silniej do mnie mówi niż mędrca szkiełko i oko", co ma wskazywać na zaniechanie oświeceniowego kultu rozumu i racjonalizmu na rzecz właśnie uczuć, metafizyki itp. Słowem-zasada "szkiełka i oka" to nie zasada romantyczna, a zasada oświeceniowa jeśli już (choć kult rozumu pojawił się też w innych epokach i również o nich mówi się, że przyświeca im myśl, iż to "szkiełko i oko" są ważniejsze niż "czucie i wiara").

Hm.. ja natrafilam na BWP przypadkiem, ale z poczatku nie na film, lecz gre.. I grajac w to w srodku nocy tak sie balam, ze musialam pauzowac.. A naleze do osob odpornych na wszelakie horrory, od dawna mnie one pasjonuja i moje wymagania sa dosc wysokie. Nie obylo sie bez "szoku" jak w lesie nagle cos wyskoczylo i trzeba bylo szybko reagowac.. Wczulam sie w postac i razem z nia trwalam w rozwiazywaniu zagadki. Przeszlam gre i bylam usatysfakcjonowana, to bylo genialne i dalo mi duza dawke stresu i strachu :-) Pozniej zasiadlam do filmu BWP2 (jedynki nie posiadalam) i po ogladnieciu uznalam, ze cz. 1 musi byc extra (ze wzgledu na jej pozytywne opinie - dwojka jest uznawana za nieudana kontynuacje, a mi sie nawet ciut podobala). Obejrzalam przed chwila.. Ale szczerze mowiac.. Nie balam sie, to nie byl typowy strach, ale podczas ogladania pare razy zbieralo mi sie na placz, naplywaly mi do oczu lzy. Mialam tak kiedys jak rozmawialo sie w nocy o duchach i rzeczach paranormalnych.. Moze wlasnie moja reakcja spowodowana byla genialnym BWP: Rustin parr, wyobrazalam sobie to wszystko.. Ale sam film w sobie straszny nie byl, nie trzymal w napieciu wcale 0straszna jedynie byla historia i wyobraznia musiala interweniowac. Spodziewalam sie czegos wiecej. Byc moze w zlej kolejnosci do tego zasiadlam..

Też uważam, że ten film był świetny. Oglądając go miałam wrażenie, że oglądam prawdziwe nagrania grupy nastolatków. BWP może być przykładem jak zrobić dobry (straszny przede wszystkim:) horror bez efektów specjalnych typu duchy, ufo itp. oraz bez lania się krwi przez cały film.
Trzymał w napięciu do samego końca. Super!

"Też uważam, że ten film był świetny. Oglądając go miałam wrażenie, że oglądam prawdziwe nagrania grupy nastolatków" i to jest sens i głebia tego filmu :) Nadaje mu to realizmu :)

Tak i to w nim jest najlepsze.

W całości Cię popieram. Zawsze, kiedy polecam komuś ten film, mówię mu, że tam nie ma ani grama krwi i jeżeli on się nie wczuje w ten film, nie poczuje, jakby on był w tym lesie, to nie zrozumie, dlaczego uważam tą produkcję za jedną z moich ulubionych. Tak jak napisałeś, taki Ring i filmy tego typu, są wręcz śmieszne. Te wszystkie sieczki, które zazwyczaj podobają się moim znajomym są wręcz żałosne. Jakiś psychopata latający po mieście i zabijający wszystko co stanie na jego drodze. Albo, tak jak w 28 Dni Później, czy Świt Żywych Trupów, gdzie motywem głównym jest śmieszne zarażanie agresją poprzez ślinę lub ugryzienie i następnie ludzie stają się potworami. Na takich filmach najczęściej śpię lub, tak jak Ty, nie mogę wytrzymać ze śmiechu. Natomiast Blair Witch Project sprawił, że bałam się jak nigdy dotąd. Przez prawie cały film ściskałam ze strachu poduszkę i co chwilę wychodziłam z pokoju, żeby ochłonąć. Kiedy film się skończył i przeleciały napisy, ja wciąż siedziałam na fotelu i ze strachem wpatrywałam się w czarny ekran telewizora. Blair Witch Project aż do tego stopnia zadziałał na moją psychikę. Ten film trzeba poczuć, inaczej będzie się jedną z tych osób co na forum wypisują komentarze typu: nudy czy 1/10...

Pozdrawiam.

Zgadzam się z autorem. BWP to świetny film,potrafi nieźle przestraszyć...a najlepsze jest to,że nie ma tam krwi i co chwilę nie słaniają się trupy;)im mniej widać tym horror jest lepszy,straszniejszy...a nie tak jak w przypadku takich filmów jak "Zły skręt","Wzgórza mają oczy" itp...te filmy (przynajmniej mnie)odpychają,są przesiąknięte niepotrzebnym okrucieństwem,chwilami są wręcz ochydne;/ no ale to już kwestia gustu...niektórzy lubią czasami dostać dawkę przemocy;) Reasumując:BWP to naprawdę genialny film,myślę,że powinno być takich więcej...szkoda,że współczesny rynek w większości przepełniony jest takimi kiczowatymi,krwawymi horrorami,w których wszystko podane jest na tacy...

Ok, zatem nie mam wyobraźni, każdy kto mnie zna, mówi że mam nieprzeciętnie rozwiniętą (co nie znaczy bujną) wyobraźnię ale wierzę ci na słowo. Byłem ciekaw czym się niektórzy tak podniecają, więc obejrzałem i... dalej nie wiem :|. Nie wiem jak ten film może przestraszyć ale moja wyobraźnia mi mówi, iż ten film mogłem sobie nakręcić sam i wyszedłby podobnie. Po prostu dla mnie nie istnieje
film amatorski = prawdziwy = straszny
tylko
film amatorski = film amatorski = shit.
Dziękuję za uwagę.

To ile Ty masz lat chłopie? Muminki pewnie też Cię straszą ?

pozdrawiam :-)

Mi też się bardzo podobał, ale w moim przypadku było odwrotnie: za pierwszym razem widziałam w tym tylko nudną, przereklamowaną produkcję. Dopiero po paru latach z powrotem zasiadłam do niego i... coś zaczęło działać.
Wydaje mi się, że do tego filmu trzeba dorosnąć, jak sądzicie?