Gdybym widziała to w dzień, w kinie albo z grupką znajomych, to chyba bym umarła z nudów. Albo zjechała film równo.
Ale w nocy, przy zgaszonyh światłach i ciszy (z głową lalki patrzącą na mnie z szafki :P) naprawdę momentami się bałam.
Tu nie chodzi o siły nadnaturalne czy inne przerażające zjawiska, a o nastrój.
Trójka ludzi błądzących w lesie, o którym krążą nieprzyjemne legendy... to dziala na wyobraźnię! W takiej sytuacji każdy by zeschizował, obojętne jakiego kozaka nie struga na codzień.
Podsumowując, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.