Film kojarzy mi się ze Nieodwracalne... podobna konwencja. Ale grindhouse? Poza muzyka nie widzę związku :D

Akurat muzyka raczej to rodem z filmow blaxploitation niz nurtu grindhouse :)
Z Nieodwracalne z kolei to raptem jeden motyw (rozwalenia glowy) bo cala reszta przeciez zupelnie inna ;)

Nie tylko rozwalenie głowy, ale motyw zemsty i determinacja w dążeniu...

A co ci się kojarzy z grindhouse? Grindhouse inaczej Exploitation film to dosyć niesprecyzowany gatunek.

Dla mnie grindhouse to kino klasy B osadzone w latach 60-70 z absurdalnymi scenami i przerysowanymi postaciami. Typowym podgatunkiem jest "rape and revange".

Paradoksalnie pierwsza polowa filmu dziejaca sie poza wiezieniem jest ciekawsza od drugiej, szkoda w sumie ze tak wlasnie grindhousowo ta druga czesc zostala poprowadzona bo troche jednak stoi w kontrascie do calkiem serio potraktowanego wprowadzenia w fabule :/ niby podobny zabieg (zmiana klimatu filmu) byl juz Bone Tomahawk ale tam jakos tak mnie to nie razilo jak w tym przypadku. Ogolnie lubie tworczosc tego rezysera ale wolalbym zeby od poczatku do konca trzymal sie jednego tonu ewentualnie bardziej postaral sie nad sklejeniem roznych klimatow w jedna sensowna calosc bo mam wrazenie ze nie do konca to mu sie jeszcze udaje.

Chyba się trochę zagalopowałeś, "Ogolnie lubie tworczosc tego rezysera", on nakręcił raptem jeden film przed tym ;)

Ma za to na koncie parę mniej lubi bardziej pulpowych powieści, a wiele z jego niezrealizowanych scenariuszy jest dostępnych w sieci. Ridley Scott, Michael Mann i Park Chan-wook przymierzali się swojego czasu do ekranizacji twórczości Zahlera, więc coś tam jednak znaleźli. Moim zdaniem Brawl jest dziełem gorszym od Bone Tomahawk, bo o ile debiut ładnie łączył konwencję westernu i horroru, tak tutaj wszystko stoi w rozkroku między kryminalno-więziennym character study, a grindhousowym przymrużeniem oka. No i samego "brawlu" tutaj za mało, a ten który jest został nakręcony zbyt nieudolnie (nie mówię o gore, tylko choreografii).

Konwencja Bone Tomahawk rzeczywiście była bardzo oryginalna, ale tu np. doceniam zabieg z poprowadzeniem filmu przez połowę jak typowego akcyjniaka klasy B, bez udziwnień i ten wystrzał od połowy w stronę pure nonsensu ;) Przez co oceniam je na podobnym poziomie, ale mnie nie urzekły. Bone Tomahawk widziałem na DKFie, coś w nim jednak jest, skoro trafia na DKF, ale podobnie jak np. Ana Lily Amirpour albo potrzebuje jeszcze czasu żeby wystrzelić, albo potrzebuje trafić na kogoś kto mu i jej w tym pomoże

Super, zgadzam się, tylko grindhouse ma tempo, ten film go nie ma, potworne dłużyzny tak jak w debiucie Zahlera (płakałem ze śmiechu jak czytałem krytyków, którzy uznawali je za kontemplacyjne, a drewniane dialogi za głębię filozoficzną) tu najlepiej jest sobie większość filmu odpuścić i zobaczyć samą końcówkę

Moim zdaniem masz zbyt wąskie podejście do sprawy. Ja widzę w tym filmie odwołania do kina politycznego. A może nawet i nie kina, tylko zwyczajny manifest polityczny ustylizowany na rozrywkę. V.V. ustawia się przeciwko głównym nurtom politycznym w Hollywood i występuje przeciwko przerywaniu ciąży i za drugą poprawką do konstytucji (o prywatnym posiadaniu broni palnej).

To ślamazarne tempo filmu wygląda mi na celowy zabieg odrywający widza od przeżuwania popcornu i skłaniający do poszukiwania szerszego kontekstu społecznego. Wszyscy przecież wiedzą, że z czysto rzemieślniczego punktu widzenia V.V. i ekipę w jego filmie byłoby stać na utrzymywanie tempa w zakresie normalnych oczekiwań kina rozrywkowego.

No chyba raczej nie. Pauleta napisała tu po polsku to co można wyczytać w każdej recenzji tego filmu, sam Zahler też nie jest twórcą zaangażowanego kina politycznego, nie będzie i tego nie ukrywa. Napisała to, żeby nie było rozczarowań, które wyczytać można w pozostałych komentarzach pod tym filmem, czyli że jest on gniotem, kiczem, gównem, bo jest, ale to celowe, tak jak przy Bone Tomahawk - trzeba się na to nastawić przed seansem, żeby nie było rozczarowań ;)

Ja tam bym zbyt dużej uwagi nie przywiązywał do recenzji czy nawet do samo-deklaracji a-polityczności twórców. Hollywood (szeroko rozumiany) jest u progu nowego okresu "czarnych list". Nie sądzę aby gracze już na wstępie odkrywali swoje karty. Moim skromnym zdaniem coraz częściej będzie można się doszukiwać podwójnego dna w różnego typu produkcjach nie-kanonicznych gatunkowo.

Jakich czarnych list ?

Chodzi o coś podobnego do https://pl.wikipedia.org/wiki/Czarna_lista_Hollywood . Tylko tym razem będzie to bardziej skomplikowane, bo pójdzie nie tylko o sprawy polityczne ale i o sprawy wykorzystywania seksualnego, jak n.p. ostatnio w kręgach https://en.wikipedia.org/wiki/Harvey_Weinstein .

Ahaaaa to ten sam reżyser od Bone Tomahawk ! No to już wiem czemu ten film taki zarąbisty. Czekam na kolejne filmy tego reżysera/scenarzysty.

A może mi ktoś wyjawi ;) KOGO właściwie miał zabić Bradley Thomas w więzieniu ? :)

Nikogo, to była pułapka

Ufff... myślałam że czegoś nie załapałam :D Dzięki ;)

Jak można było nie załapać tak oczywistej rzeczy? xD

I co się przypieprzasz do ludzi? Każdy może czasami coś przeoczyć...

Racja, poniosło mnie... Najmocniej przepraszam.

Leki.