Lynch znakomicie wprowadza napięcie poprzez przeplatanie pełnego spokoju i miłości z nienawiścią i pełnym złem. Dwie przeciwności. Z tego powstaje coś, co ogląda się z wielkim zainteresowaniem i przejęciem. Dużo też tutaj dziwaczności, inności. Muzyczka wkomponowana w tło mówi do nas, jest narratorem opowiadania. Tłumaczy to co widzimy.
Lynch bardzo dobry, ale wolę Lyncha z Prostej Historii i Człowieka Słonia. Tam również jest przeplatanie chorego umysłu, ale przedstawione znacznie przyjemniej i wrażliwiej.