dokładnie, wiecznie napięty Hardy po jakimś czasie zaczął mnie irytować... film był nudny, trwał 1h20 min i z tego połowa to suche, nieśmieszne monologi i bezsensowny wątek w teatrze (jedynie scena z dwiema twarzami była dobra).. W chopperze przynajmniej coś się działo, a i Bana zagrał o niebo lepiej

A one niby miały być śmieszne? I po co to porównanie z Chopperem? Tematyka podobna, ale to dwa kompletnie różne filmy.

Rzeczywiście, dwa kompletnie różne filmy biograficzne o seryjnym mordercy i niewyżytym dzieciaku, w których należy się skupić właśnie na aktorze pierwszoplanowym.

Komplenie nie zrozumiales o co tu chodzi.Tutaj nalezy skupic sie na sylwetce psychologicznej glownego(przy okazji takze tytuowego)bohatera.Nie zapominaj iz jest to film biograficzny.

Skoro tak, to po ch*.* ten nachalny pseudo-artyzm? To ja tu czegoś nie zrozumiałem? Ok :D

Bronson byl artysta,widac to nawet na kilku scenach

Jest caly watek poswiecony rysowaniu przez Bronsona,w innej ze scen robi artystyczny makijaz jakiemus kolesiowi,teatr,sama jego osobowosc o tym swiadczy.Bluznierstwa i bijatyki(do ktorych takze podchodzi w ciekawy sposob) to tylko dodatki

bo to film Refna a nie dokument na bbc koleżko
faktycznie nie zrozumiałeś

to jest kino autorskie. nie ma co się spinać i wyzywać, że ktoś czegoś nie zrozumiał. albo się podoba, albo nie - nie lubię Kurosawy.

Nie do końca. To film o człowieku niedostosowanym, o systemie więziennictwa brytyjskiego i o beznadziei. Film dołujący, ale nie do końca, bo zrobiony z odrobiną dystansu. Można by zrobić typowy dramat psychologiczny, ale ciesze się, że tak się nie stało.