Zaskakująco udany i angażujący horror, pozornie wtórny, bo nakręcony po sukcesach innych filmów o dzieciach z nadprzyrodzonymi zdolnościami - Lśnieniu, Carrie czy Lemorze. Stephena Kinga czuć tu na kilometr, podobnie jak naftalinę z szafy tytułowego bohatera - specyficzny klimat końca lat 80tych ucieszy z pewnością fanów dekady. Są tu dwie różne historie z elementami fantastyki czy nawet surrealizmu, które szybko okazują się mieć wspólny mianownik. Znajdziemy tu sporo dobrych pomysłów, ciekawych wizji obydwojga bohaterów (mieszkaniec szafy chłopca prezentuje się naprawdę uroczo), dodatkowo smakoszy przaśnej konwencji tv-horrorów uraduje cudna charakteryzacja potworków, porcja przemocy i szczypta nieszkodliwych jumpscare'ów czy irracjonalnych zwrotów akcji. Oglądało się świetnie, choć żadna to nowość. 6/10 z sercem.