O filmie "Cedry pod śniegiem" dowiedziałem się poprzez muzykę Jamesa Newtona Howarda. Nareszcie nadeszła okazja, kiedy mogłem og obejrzeć.
"Cedry pod śniegiem", to film, który może niektórych znudzić, nie jest on komercyjną rozrywką, jakie ostatnio mnożą się w kinach. Genialne zdjęcia Roberta Richardsona, oraz obok "The Village", najlepsza jak dotąd partytura Howarda tworzą niezwykłą głębię. Dodając genialne sceny, bardzo podniosłe emocjonalnie plus świetne aktorstwo, "Cedry pod śniegiem" zasługuje na najwyższą notę.
Jednak w tej całej głębii, nie spodobał mi się wątek kryminalny. Owszem, jest on ciekawy, ma ogromny wpływ na ogólną atmosferę, ale mógłby być bardziej "dynamiczny". Wtedy obok wątku nieszczęśliwej miłości, bardziej by się dopełniały i uzupełniały. Dlatego istnieją momenty, które po prostu nudzą. Są one związane właśnie z tym wątkiem kryminalnym.
Ale reasumując, oprawa zdjęciowa oraz muzyczna jak również znakomite aktorstwo, to główne domeny "Cedrów pod śniegiem", które budują niepowtarzalny klimat. 9/10