Zarówno po lekturze książki jak i po oglądnięciu filmu zastanawiałem się, jak to jest, że osoba oddająca się namiętnościom, współżyjąc z mężem, z kochankiem nie zachodzi w ciążę. Przecież w tamtych czasach kobiety rodziły praktycznie co roku, a 10 dzieci było normą.
Jak wyglądała antykoncepcja w XIX wiecznej wsi? Czy czegoś tu Reymont nie przeoczył?
Powtórzyłem sobie też treść książki z ostatniej sceny, aby mieć porównanie z filmem.
Reymont widocznie mało profesjonalnie podchodzi do naturalizmu opisu życia chłopów, koncentrując się wyłącznie na gwarze bohaterów, bo cała wieś poszła na żniwa nazajutrz po ogromnej burzy po wygnaniu Jagny, która na pewno przemoczyła zborze i ziemię, które nie wyschłoby wystarczająco, aby nie rozwijały się w nim grzyby. Myślę że prawdziwi chłopi daliby zbożu przeschnąć co najmniej jeden dzień, bo zaniedbanie tego faktu byłoby dla nich warunkiem przeżycia kolejnego roku.
Widać przeoczenie płodności w tej powieści świadczy o tym, że Reymont pisał Chłopów na fali zwykłej mody poruszania takich tematów i tego, że będąc zwyczajnie człowiekiem z zewnątrz nie miał poprawnego wglądu w życie tej społeczności.