Zależy od gustu człowieka. dla mnie ta historia była piękna. trochę w klimatach "Ciekawego przypadku Benjamina Buttona" tylko dla młodzieży. obydwa filmy mnie wzruszyły.. zdecydowanie muszę sięgnąć po książkę.

co do gry Effrona to nie miałam o nim zbyt dobrej opinii, ale zmieniałam zdanie po tym filmie.. zdecydowanie stanął na wysokości zadania. to nic że miał te same miny co w HSM, ale ma pewien urok w sobie.. chciałam mieć jeszcze jeden punkt odniesienia więc obejrzałam "Me and Olson Wells" (pomijam 17again bo nie ogladałam całego filmu ale wydawało mi się że wypadł fatalnie) zdecydowanie widać że się chłopak rozwija. przewiduje że dla niego HSM był tylko etapem przejściowym i za pare lat w końcu wyskoczy z szufladki.

a tak na marginesie to piękny zakątek świata został pokazany w tym filmie. strasznie malownicza miejscowość.

ogólnie wszystko mi się w tym filmie podobało.. sceneria, historia, aktorzy, sposób prowadzenia kamery..
gorąco polecam:)

W przeciwieństwie do "Ostatniej piosenki" - nie rozumiem jak można było aż tak spieprzyć tak dobrą książkę. historia straciła kompletnie blask i co gorsza sens, a o grze aktorskiej Cyrus nawet nie wspomne, bo jak można nazwać to grą skoro przez cały film miała jedną minę - jakby ją coś boloało..