Czterdziestokilkuletni John, po szesnastu latach wychodzi z więzienia, gdzie odsiadywał karę za zabójstwo żony. Jest starym, zniszczonym człowiekiem, pozornie pozbawionym wszelkich emocji. Zostaje pomywaczem w nocnym lokalu, pariasem oglądającym spoza papierowego księżyca bawiący się, elegancki świat. Jedynym, który wyciągnął doń rękę a nawet przyjął do własnej rodziny jest współtowarzysz z pracy, gruby Turek - emigrant nie znający nawet języka. Pozornie banalny temat niemożności powrotu do normalnego życia, został potraktowany jedynie jako pretekst do rozważań o duszy człowieka "chorego", poszukującego prawdy o samym sobie. Dla Johna próba nawiązania kontaktów z córką staje się bowiem okazją do pierwszej, poważnej refleksji nad własnym życiem. Odrzucenie tej propozycji i brak z jej strony zgody na przebaczenie winy, prowokują go do przemyślenia wszystkiego na nowo.