Film był na początku na poły autobiograficznym projektem Warrena Beatty'ego ze scenariuszem Woody'ego Allena. Ostatecznie jednak rola Beatty'ego zmalała a producent Charles Feldman zignorował prośbę aktora, by zatrudnić jego ówczesną dziewczynę, Leslie Caron, zamiast Capucine. W rezultacie Beatty porzucił projekt a jego rolę przejął Peter O'Toole.
W jednej z ostatnich scen Dr Fassbender wjeżdża swoim gokartem na podwórze i kończy siedząc na koniu. Jednakże już po chwili znowu widzimy go jeżdżącego na gokarcie, mimo że w tak krótkim czasie nie zdążyłby do niego wrócić.
Film kręcono w Paryżu, Chaumontel, Luzarches, Boulogne-Billancourt i Sèvres (Francja).
Postać grana przez Capucine nosi nazwisko Lefevbre. Jest to zarazem prawdziwe nazwisko aktorki.
Film był zakazany w Norwegii ze względu na scenę, w której Peter Sellers, owinięty w flagę norweską, usiłuje popełnić samobójstwo poprzez samopodpalenie.
Scena, w której postać Woody'ego Allena obchodziła 29. urodziny była nagrywana 1. grudnia. Rzeczywiscie był to dzień, w którym Woody obchodził swoje 29. urodziny.
Tytuł filmu to zdanie, z jakim zwrócił się do swojej ówczesnej dziewczyny Warren Beatty.
W trakcie zdjęć w Paryżu Paula Prentiss wspięła się i zaczęła chodzić po obelkowaniu nad wybiegiem, po czym głośno krzyknęła do ludzi stojących na dole, że ma zamiar skoczyć. Zrobiła to, ale została złapana przez francuskiego technika, który tym samym ocalił jej życie. Aktorka została skierowana do kliniki psychiatrycznej w Nowym Jorku w celu powrotu do zdrowia.
Okres zdjęciowy trwał od października 1964 do stycznia 1965 roku.