Bardzo podobał mi się film ale rozczarowało mnie zakończenie.
W momencie kiedy nasz bohater siadł w domu przy pianinie i zaczął się zastanawiać patrząc na fanty... Zaczęłam płakać byłam pewna, że odkryłam zakończenie, jakie wspaniałe! A mianowicie myślałam, że stwierdzi, że 22 to dusza jego przyszłego dziecka, któremu będzie mógł pokazać zaszczepić... że odezwie się do tej dziewczyny (o której wspomniało 22, że urodzi im się dziecko), że w tym odnajdzie dalszy ciąg życia... Że będzie grał w tym klubie cieszył się tym co zawsze chciał robić na pewnym poziomie wow i do tego będzie cieszył się życiem rodzinnym.
Czy ktoś jeszcze tak miał? Czy już jestem zaprogramowana!? haha