Solidny film, ukazujący grudzień 1970 roku przede wszystkim z perspektywy zwykłego
człowieka. Polityka dawkowana delikatnie, choć soczyście (świetny Fronczewski i Pszoniak)
tylko by naświetlić kontekst. Ładnie zgrane nagrania archiwalne i współczesne. Zabrakło mi
ujęć i scen w których by było czuć psychologię tłumu i wspólnoty - tej masy pragnącej
wolności - ujmując to fotograficznie, historia jest opowiedziana w dużej mierze
teleobiektywem, ja bym chciał zobaczyć ją szerokim kątem. Na PLUS pokazanie postaci
pozytywnych i negatywnych, tak po stronie władz, jak i prostych ludzi - bez patosu i lukru.

Dla mnie kawał przejmującego, głębokiego kina, ale i wierna lekcja historii której nie chcę
zapomnieć.

Aha i piękny, akustyczny Staszewski na koniec...