Film jest moim zdaniem bardzo dobry. Po pierwsze, świetny dobór aktorów. Fronczewski i Pszoniak potwierdzili swój kunszt aktorski. Zwłaszcza drugi z wymienionych tak dokładnie odwzorował Władysława Gomułkę, że czapki z głów. Po drugie: pokazano tam też tragedię zwykłej rodziny, rodziny Drywów. Scena z trumną bardzo mnie wzruszyła. Do tego na deser dostaliśmy świetną balladę Kazika. Po raz pierwszy zostałem w kinie do końca napisów, tylko po to, żeby wysłuchać tej piosenki. Świetnie wkomponowuje się w całość. Po prostu niezły kawałek historii. I to historii nie tak wcale dawnej. Można powiedzieć, że współczesnej, bo zaledwie sprzed 40 lat. Warto zobaczyć, chociażby po to, by łyknąć trochę historii. Szkoda tylko, że trzeba było tak długo czekać na taki film, mówiący o tych wydarzeniach, które - chcąc nie chcąc - są czarną kartą w historii Polskiej. 7/10.