Plusy: brak nieznośnych, patetycznych elementów lub tekstów. Świetna scenografia, dobra gra mniej znanych aktorów - szczególnie głównej bohaterki. Doskonały pomysł z włączeniem w film oryginalnych materiałów, specjalnie udźwiękowionych.

Minusy: nieco przerysowane postaci, szczególnie członkowie politbiura z Gomułką na czele (Pszoniak zrobił z Wiesława idiotę, który przemawia zamiast mówić - a może tak właśnie to wyglądało?). Fronczewski wreszcie w jakiejś ciekawszej roli, choć również wydał mi się zbyt jednoznaczny. Muzyka Lorenca napompowana do granic - zamiast podkreślać grozę, od początku tworzy bogoojczyźniany nastrój...

Podsumowując: zobaczyć warto, choćby po to, aby poczuć przerażającą inność tamtych czasów. Reżyser starał się chyba znaleźć kompromis między filmem dla szkół a czymś bardziej ambitnym. Moim zdaniem - udało się, choć w kinie oczywiście każdego kompromisu szkoda :-)