Dla mnie pierwszy wymieniony wątek jest jak najbardziej realny. Ludzie często zakłamują rzeczywistość i nie dopuszczają prawdy, matki nie widzą winy w synu, kryminaliści winą obarczają ofiary. Podobno dla psychiki tak łatwiej. A poza tym Saara w pierwszym momencie jednak odeszła od męża.

marlett, łatwiej tylko pozornie.Prawda ma to do siebie że wraca i wraca.Jak niby miała znaleźć rozwiązanie z tej poniżającej sytuacji, skoro nawet nie próbowała dostrzec, na czym stoi ?Zapewne przymykała oczy nie raz,bo trudno uwierzyć, że nie widzisz takich rzeczy patrząc w twarz osoby, z którą żyjesz, nie sądzisz?
Odeszła, oczywiście, ale kiedy już dowiedziała się, jaki z niego był łajza, to jaka była jej reakcja ?

Czy prawda jest lekarstwom na wszystko? Czy pomogłaby w rozwiązaniu sytuacji? Mam wątpliwości.
Zareagowała jak często w życiu, po omacku, bez planu.
Zgodzę się, musiała mieć przeczucia, bo od momentu znalezienia prezerwatywy w futerale od razu nabrała pewności, na nic zdały się tłumaczenia małżonka..

Jeśli przyjmiemy, że zakłamywanie rzeczywistości to choroba, to prawda jest lekarstwem. I to jedynym.
Człowiek który kłamie nie czuje się dobrze z samym sobą.Traci do siebie szacunek, wiarę w siebie, mniejsza o to, czy okazuje ten stan ducha na zewnątrz.Film zaczyna się w momencie, który jest przełomem.W istocie nie wytłumaczono, czemu zdecydowała się przejrzeć,przyznać że widzi.Ale dalsza akcja wyraźnie pokazuje, że kobieta jest oderwana,nie nadąża za sobą samą,nie wie po co żyje.Zakłamane życie doprowadza do takiego pomieszania,pozbawia sensu i sił, wiatr już nie wieje w żagle...

Zakłamywanie nazywasz chorobą? - raczej wygodą i ucieczką. Z drugiej strony różne są sytuacje, czasem prawda jest przereklamowana, idealiści o niej marzą, ale czy zawsze warto? Im niestety zawsze trudniej.
Przejrzała, bo przypadkiem zdobyła niepodważalny dowód, tym samym przeczucia się spełniły.
Dalej twierdzisz, że historia jest wydumana?

Jasne że jest wydumana, nie chce mi się nawet wyliczać powodów. Wątki to jedno, a sposób ich podania,scenariusz, wiarygodność zupełnie inna sprawa.
Jak zwał tak zwał,dla mnie to choroba, bo zżera psychikę i jest cholernie zaraźliwe.Czy warto?Słuchaj,w związkach zawsze odbijasz sobie podświadomie krzywde,albo na sobie, albo na drugim-a z reguły to i to.Prawda jest prostym rozwiązaniem.Lubie proste rozwiązania,życie jest i tak dosyc skomplikowane ;-)

Oczywiście, że masz rację, tylko że życie ma różne odcienie szarości, teoria nie zawsze się sprawdza, jaka by nie była słuszna.