"Czas Apokalipsy" obejrzałem po 4 latach od poprzedniego seansu. I tak, jak wówczas uznałem, że jest to film świetny, tak po dzisiejszym dniu utwierdziłem się w przekonaniu, że to naprawdę arcydzieło jakich mało. Narażę się zapewne połowie użytkowników filmwebu, ale WEDŁUG MNIE to właśnie "Czas..." jest najważniejszym filmem w dorobku Coppoli, a nie trylogia Ojca Chrzestnego. To, co najbardziej ujęło mnie w jego dziele, to obraz zmieniającego się człowieka i jego skomplikowanej psychiki. Niesamowita jest ta groteskowość, którą można dostrzec w co drugiej scenie ( np. wywody szalonego pułkownika Kilgore'a na temat surfingu, czy osoba fotografa). Wszystkie postaci są bardzo wyraziste i świetnie nakreślone, a zdjęcia wciąż robią, pomimo 31 lat, kolosalne wrażenie.
Czekamy na apokalipsę, a tymczasem dokonała się ona już niejeden raz, bo niejeden raz świat upadał. Można być z jednej strony człowiekiem, a z drugiej - zwierzęciem.
10/10!