Na początku nie polubiłem głównego bohatera- jest to głupiutki nieudolny młodzieniec. Faktem jest, że nagłe okolicznosci zmusiły go do zmiany swojego podejscia do życia. Zaczął sie starac, a co ważne, nie szedł na łatwiznę: nie szukał darmowej pomocy, nie kradł. Ale dlaczego tak ciężko było mu zmienic, pomimo szczerych chęci swój los? Nawet podjął uczciwą pracę! Wydaje mi się, Że ten film to ATAK NA RELACJE (STOSUNKI) SPOŁECZNE PANUJĄCE W POLSCE. To film o tym, że pomimo autentycznych starań, cieżko jest wyjśc nawet z niezawinionej beznadziei. To film o tym, że zwykły człowiek w Polsce jest nikim. W tym kraju nie ma miejsca na ludzką godnosc. W tym filmie wszystko zostało nieco przejaskrawione, często też pojawiaja sie zarzuty, że obraz stworzony przez reżysera nie ma logicznej ciągosci. Ale Polska jest w marazmie (systemie społecznym)rodem z krajów Ameryki łacinskiej. Reżyser pomimo młodego wieku posłużył się intrygującym i zabawnym oraz smutnym (źle wróżącym) jednocześnie pojęciem: reporterka mówi o "nowej kapitalistycznej rzeczywistosci". Otóż dla ludzi nawet urodzonych pod koniec lat 80-tych, a wiec nie pamiętajacych poprzedniego systemu, ta rzeczywistosc cały czas jest "nowa". A przeciez zmiany zaszły 18 lat temu!!! Pomimo tego błędu (stereotypy myślowe... stereotypy!)myślę, że tu nie chodzi o akceptację "nowej kapitalistycznej rzecywistosci", tylko o nieakceptowanie współczesnej polskiej rzeczywistosci jako takiej. Swiadczy o tym 1,5 miliona emigrantów z Polski. I tak odczytuję ten film. Dla mnie 10 na 10. Swoją drogą reżyser musiał przeżyc podobne przygody.